مباحثه، تالار علمی فقاهت

نظر استاد درمورد اینکه آیا با عصیان ، عجز حاصل می شود(تکلیف ساقط می شود)یاخیر ؟ این است که عجز(سقوط تکلیف) بعد از آنی است که عصیان در آن صورت می گیرد ولذا در تزاحم بین اهم و مهم ( که مهم مشروط بر ترک اهم است )،درآن اول که اهم عصیان می شود، هم امر به مهم وجود دارد (به علت حاصل شدن موضوعش )وهم امر به اهم (زیرا در زمان عصیان هنوز ساقط نشده است ودر آن بعدی ساقط می شود )
حال اشکال این است که در تزاحم بین اهم ومهم در واجبین مضیقین که محل بحث است ، شروع در فعل یکی مساوق است با شروع عجز ازدیگری مثلا در مثل صلاة آیات و صلاة عصر در آخر وقت که مثلا برای هر کدام 5 دقیقه وقت است ، شروع در یکی از این دو مساوی است با عجز از دیگری وسقوط آن وفرقی بین آن اول ودیگر آنات نیست وحتی شروع در آن اول هم مساوی با سقوط دیگری است نه اینکه بعد از آن اول تکلیف به دیگری ساقط شود