مباحثه، تالار علمی فقاهت

استاد در درس 97/9/6 بیان کردند که گاهی رابطه ی دو دلیل، عموم و خصوص من وجه است اما با توجه به این که رابطه ی موضوع رئیسی در یک دلیل با موضوع رئیسی در دلیل دیگر، عموم و خصوص مطلق است، جمع عرفی به نحو تخصیص جاری می شود و نوبت به جریان احکام عامین من وجه نمی رسد.
این مطلب را آقای خوئی در بحث خمس اراضی مفتوح العنوه (با تعبیر تقدیم اطلاق خاص بر اطلاق عام؟)، آقای تبریزی در بحث ستر راس امه و آقای صدر در اقتصادنا طرح کردند.
شاید بتوان گفت گاهی به دلیل تاکید روی موضوع خاص، عرف دیگر متذکر وجه عمومیت دلیل نمی شود و آن را خاص می بیند و به همین جهت تخصیص می زند.