مرحوم شهیدثانی در احکام خلل نمازبرای اثبات استقلال وانفراد نمازاحتیاط فرموده اند:لأنها صلاة منفردة، و من ثم وجب فيها النية و التحريمة و الفاتحة، و لا صلاة إلا بها
حال سوال این است که درست است هیچ صلاتی بدون نیة وتحریم وفاتحة محقق نمی شود ولی این برای عکس این قضیه دلیل نمی شود چون این اثبات نمی کند که هرچه مشتمل بر این سه است نماز مستقلی است
اگر نماز احتیاط نماز مستقلی نباشد، باید رکعت سوم و یا چهارم از نماز مشکوک فیه باشد، حال سؤال شهید ثانی از شما این است که این چه رکعت سومی است که لازم است در آن تکبیرة الاحرام گفته شود؟(این در حد دلیل است) یا با توجه به تخییر مصلی در رکعت 3 و 4 بین خواندن تسبیحات و فاتحه، با توجه به چه دلیلی او را مجبور به ترک تسبیحات و خواندن فاتحه می کنیم؟(این در حد مؤید است). لذا شهید گفته است: «لأنها صلاة منفردة، و من ثم وجب فيها النية و التحريمة و الفاتحة» و ان لم تکن صلاة منفردة، فالتحریمة مبطلة لها.
ظاهرا درست منظور حقیر منتقل نشد.اشکال در مورد جمله لا صلاة الا بها بود.
اثبات تکبیرالاحرام اثبات می کند که این نماز رکعتی متصل به نماز سابق نیست بلکه نمازی است منفصل ازنماز سابق و شهید چیزی بیشتر از این را نمی خواهد بگوید یعنی نمازی است که نیت مستقل و تکبیر الاحرام مستقل دارد و در عین حال فاتحه الکتاب هم دارد و صرفا تسبیحات اربعه ندارد لذا نمازی است متسقل از نماز قبل