به مناسبت بحث راجع به توثیق یزید بن اسحاق شعر استاد شبیری یکی از راههای توثیق او را روایت جعفر بن بشیر از او می دانند استاد این مبنا را به عنوان یکی از توثیقات عام قبول دارند. مرحوم نجاشی در ترجمه ی جعفر بن بشیر فرموده روی عن الثقات و رووا عنه. قال النجاشی جعفر بن بشير أبو محمد البجلي الوشاء من زهاد أصحابنا و عبادهم و نساكهم، و كان ثقة، و له مسجد بالكوفة باق في بجيلة إلى اليوم، و أنا و كثير من أصحابنا إذا وردنا الكوفة نصلي فيه مع المساجد التي يرغب في الصلاة فيها، و مات جعفر رحمه الله بالأبواء سنة ثمان و مائتين كان أبو العباس بن نوح يقول: كان يلقب فقحة العلم، روى عن الثقات و رووا عنه.(نجاشی ص119)
استاد سید محمد رضا سیستانی این توثیق را قبول ندارند و معتقدند نهایتا از عبارت نجاشی پیرامون جعفر و همچنین محمد بن اسماعیل بن میمون الزعفرانی چیزی بیش از اکثار نقل از ثقات فهمیده نمی شود.شاهد آن نقل جعفر بن بشیر از کسانی است که خود نجاشی آنها را تضعیف کرده است مثل مفضل بن عمر و داود رقی و عبدالله بن محمد الجعفی
وهمچنین کسانی از جعفر نقل حدیث کرده که باز خود نجاشی آنها را تضعیف کرده است مثل ابو سمینه و سهل بن زیاد و سلمه بن الخطاب.(قبسات من علم الرجال ج۱ص۳۳)
دلیل بر این که روی عن الثقات، دال بر حصر این است که اگر چنین نباشد هیچ ویژگی خاصی نخواهد بود چون نوع روات از ثقات نقل کرده اند فی الجمله (
https://fa.mfeb.ir/zkrrejal17/)
اما به نظر می رسد که این عبارت دال بر حصر نیست. نجاشی در دو مورد تعبیر روی عن الثقات و رووا عنه را به کار برده است: جعفر بن بشیر و محمد بن اسماعیل بن میمون. ممکن است بگوییم در مورد این دو راوی، جایگاه حدیثی آنها چندان روشن نبوده و با بیان این جمله به صدد بیان این اند که آنها مثل سائر محدثین و دارای شأن حدیثی بوده اند. در مورد محمد بن اسماعیل که در اسناد تنها از حماد بن عیسی روایت کرده این وجه روشن تر است. اما جعفر بن بشیر در اسناد هم از افراد متعددی روایت کرده است ولی شاید او هم بیشتر به عنوان عابد و زاهد شناخته می شده است و نه محدث (من زهاد أصحابنا وعبادهم ونساكهم...)