28-دي-1398, 14:52
استاد سید احمد مددی فرمودند:نسبت به بیع، دو تفکر وجود دارد. یک تفکر این است که با بعت و اشتریت ملکیت به مشتری نقل داده میشود. تفکر دیگر این است که با بعت و اشتریت ملکیت منتقل نمیشود( در بعضی از کشورهای غربی این تفکر رواج دارد) بلکه بایع تعهد میدهد که ملکیت را به وسیله اقباض به مشتری انتقال دهد. ثمره این دو نحوه تفکر این است که مثلا اگر قبل از قبض مشتری، مبیع تلف شود اگر ملکیت منتقل داده شده باشد از ملک مشتری رفته است ولی اگر بیع به معنای تعهد باشد چون قبض نکرده است از مال بایع رفته است. هر چند که در شریعت فقها قائل به این هستند که طبق تملیکی بودن بیع، باز هم مبیع از مال بایع تلف شده است ولی این مطلب خلاف قاعده است و با روایات ثابت شده است و نیاز به توجیه و تاویل و فسخ آناما دارد. اما طبق تعهدی بودن بیع نیازی به این توجیهات و ارتکاب خلاف قاعده نیست.