مباحثه، تالار علمی فقاهت

استاد شهیدی نقضی نسبت به استاد مطرح کردند که قبل الفحص شما حکم به وجوب احتیاط می کنید و احتمال تکلیف را منجز می دانید و حال آنکه احتمال اباحه ی اقتضایی که ملاکش اقوی از لزوم می باشد را می دهید پس نباید حکم به احتیاط کنید.استاد درمقام پاسخ بیان کردند که ماقبل از فحص هم احتمال را منجز نمی دانیم بلکه به علم اجمالی به تکالیف عمل می کنیم استاد شهیدی درجواب فرمودند که این علم اجمالی، بعد از فحص به میزانی که به اندازه ی معلوم بالإجمال تکالیف الزامی پیدا شود، منحل می شود و به اقتضای انحلال حکمی لازم هم نیست یقین کنیم که همان ها که معلوم بالاجمال است پیدا شده اند.
استاد در جواب فرمودند:طبق مبنای کسانی که بعد از انحلال هم علم اجمالی را باقی می دانند باز به علم اجمالی عمل می شود توضیح آن که گاهی اوقات علم اجمالی یقینا کشف می شود مثل اینکه معلوم نیست ظرف الف نجس بوده یا ظرف ب بعد یقینا معلوم می شود که ظرف نجس کدام بوده در این جا علم اجمالی باقی نیست اما در جایی که انحلال حکمی رخ می دهد مثل اینکه بینه گفت ظرف الف نجس است ما نسبت به ظرف الف تکلیفی نداریم اما نسبت به ظرف ب هم چنان باید احتیاط کرد زیرا علم اجمالی هنوز از بین نرفته فقط نسبت به یک طرف حجت اقامه شده بر عدم تکلیف.مرحوم آخوند در فرض عروض اضطرار بعد از حصول علم اجمالی به یک طرف نسبت به طرف دیگر حکم به احتیاط را جاری می دانند.درما نحن فیه هم ما به تعدادی اماره دست پیدا می کنیم نسبت به آن علم اجمالی کبیر انحلال حکمی رخ می دهد .98/11/19

عرفان عزیزی