برخی از فقها به روایت ابی خدیجه برای حجیت قضای مقلد استدلال کرده اند که در آن آمده است « إِيَّاكُمْ أَنْ يُحَاكِمَ بَعْضُكُمْ بَعْضاً إِلَى أَهْلِ الْجَوْرِ وَ لَكِنِ انْظُرُوا إِلَى رَجُلٍ مِنْكُمْ- يَعْلَمُ شَيْئاً مِنْ قَضَايَانَا فَاجْعَلُوهُ بَيْنَكُمْ فَإِنِّي قَدْ جَعَلْتُهُ قَاضِياً فَتَحَاكَمُوا إِلَيْه» گفته اند در این روایت آمده است «يَعْلَمُ شَيْئاً مِنْ قَضَايَانَا» مقلد نیز علم به مقداری از قضایای ائمه علیهم السلام دارد.
استاد قائینی(دامت توفیقاته) می فرماید: این عنوان بر مقلد صادق نیست بلکه عالم به حکم مجتهدش است نه عالم به قضای ائمه علیهم السلام. اگر گفته شود که مجتهد نیز عالم به احکام نیست و بر اساس اخبار حکم می کند، در جواب می گوییم در مورد مجتهد عرفا عالم صدق می کند. مرحوم تبریزی در مورد کسی که خبر ثقه به او رسیده و به مقتضای آن عمل نکرده، عرف او را تخطئه کرده و به او می گوید مگر نمی دانستی. عامی هر چند حجت دارد ولی عرف او را عالم محسوب نمی کنند. 99/3/31
عامی نسبت به مسائلی که اختلافی نیست در باب قضا مشمول تعبیر یعلم شیئا من قضایانا هست.علاوه بر اینکه وجه صدق عالم درطرف مجتهد چیست؟
(28-تير-1399, 17:59)عرفان عزیزی نوشته: [ -> ]عامی نسبت به مسائلی که اختلافی نیست در باب قضا مشمول تعبیر یعلم شیئا من قضایانا هست.علاوه بر اینکه وجه صدق عالم درطرف مجتهد چیست؟
اگر مسأله اختلافی نباشه که اصلا نزاعی صورت نمی گیرد مثلا همه قائل باشند که زن از عقار ارث می برد دیگر نزاعی در این مسأله رخ نمی دهد. مثلا همه می گویند ربا بین والد و ولد نیست یکی از اینها نمی تواند برود دادگاه و بگوید مثلا پدرم از من ربا گرفته و من مالم را می خواهم/
وجه صدق عالم در طرف مجتهد بیان شده دقت نکردید. عرفا بر مجتهد صدق می کند که عالم به قضایای ائمه علیهم السلام است.
اختلافی نبودن مساله دلیل بر این نیست که مردم در اون مساله نزاع نداشته باشن فرض کنید دو تا عامی هستن که حکم اجماعی رو نمی دونن چرا نتونن برن پیش کسی که حکم ائمه رو در این مورد میدونه؟وجه صدق در طرف عالم بیان نشده صرفا ادعا شده
(3-مرداد-1399, 10:59)عرفان عزیزی نوشته: [ -> ]اختلافی نبودن مساله دلیل بر این نیست که مردم در اون مساله نزاع نداشته باشن فرض کنید دو تا عامی هستن که حکم اجماعی رو نمی دونن چرا نتونن برن پیش کسی که حکم ائمه رو در این مورد میدونه؟وجه صدق در طرف عالم بیان نشده صرفا ادعا شده
اینجا در واقع نزاعی نیست و قاضی صرفا بیان حکم می کند و فتوی است یعنی قاضی بیان فتوا می کند.ظهور عرفی عالم در مجتهد، ظهورات حجتند و صرف ادعا نیست.برای توضیح بیشتر در مورد سوال قبل رجوع کنید به درس استاد و تفاوت قضا و فتوا به این آدرس
https://fa.mfeb.ir/taqrir/%d8%ad%d9%82%d...%b6%d8%a7/
نخیر در همان موارد اجماعی هم قاضی بیان فتوا نمی کند بلکه انشاء حکم می کند که قضاست به خلاف فتوا که اخبار است
(7-مرداد-1399, 23:27)عرفان عزیزی نوشته: [ -> ]نخیر در همان موارد اجماعی هم قاضی بیان فتوا نمی کند بلکه انشاء حکم می کند که قضاست به خلاف فتوا که اخبار است
برای این نخیر خودتان از کلمات فقها شاهد بیاورید
كتاب القضاء (للآشتياني ط - الحديثة)؛ ج2، ص: 1153
فبالجملة: لا إشكال في كون القضاء من توابع الرئاسة العامة الكلية الإلهية عندهم بالنظر إلى ما عرفت. و هذا بخلاف الإفتاء للنّاس و بيان الحق لهم، أو بيان ما يرجح في نظر المفتي لهم لأخذهم به في مقام العمل
(13-مرداد-1399, 09:55)عرفان عزیزی نوشته: [ -> ]كتاب القضاء (للآشتياني ط - الحديثة)؛ ج2، ص: 1153
فبالجملة: لا إشكال في كون القضاء من توابع الرئاسة العامة الكلية الإلهية عندهم بالنظر إلى ما عرفت. و هذا بخلاف الإفتاء للنّاس و بيان الحق لهم، أو بيان ما يرجح في نظر المفتي لهم لأخذهم به في مقام العمل
این که شاهد کلام شما نشد این تعریف قضا را می کند شاهد برای این بیارید که در مسأله اجماعی قضاوت اصطلاحی صورت می گیرد
شما باید شاهد بیاورید که قضاوت در مسائل اجماعی با غیر اجماعی فرق دارد ظاهر کلمات علما اطلاق دارد یعنی در قضاوت انشاء حکم اتفاق می افتد سواء کان اجماعیا ام لا