اگر زن کاری کند که امروز حائض شود مانعی ندارد و دلیل وجوب صلات نمی گوید حتما تحفظ بر طهارت کن. البته طهارتی که موضوع حکم است، نه طهارتی که متعلق حکم است. زن اگر تحفظ بر موضوع نکند مانعی ندارد ولی مرد حق ندارد بعد از اینکه وقت داخل شد وضو نگیرد و بگوید تحفظ بر موضوع لازم نیست و آبی که دارد دور بریزد. وضو برای مرد متعلق امر است و مأمور به است و به آن شرط واجب می گویند اما طهارت برای زن شرط الوجوب است. تحفظ بر شروط وجوب واجب نیست اما تحفظ بر شرط واجب، واجب است و معنای شرط الواجب همین است.
به نظر میرسد شرط الوجوب دوگونه است:
یکوقت شرط الوجوب که محقق شد نیاز و غرضی ایجاد میشود که حدوثا و بقاءا تابع وجود آن شرط است یعنی به محض از بین رفتن شرط آن غرض و نیاز هم از منتفی میشود نه اینکه تفویت شود، در اینجا فرمایش شما صحیح است ولکن یکوقت شرط الوجوب که محقق شد غرضی ایجاد میشود که بقاءا تابع وجود شرط نیست یعنی آن شرط هم که ممتفی شود غرض و نیاز وجود دارد ولی استیفاء نشده یعنی تفویت شده مثالش اینست که مولا که سرماخورده به عبد میگوید برو اگر داروخانه ای باز بود برای من دارو بخر. در این مثال باز بودن داروخانه شرط الوجوب است به نحوی که اگر شما کاری کنی که در داروخانه بسته شود نه ایگه مولا دیگر غرضش منتفی شده و موضوع ندارد بلکه غرض و نیازی دارد که تفویت شده و همانطور که پیداست عقلاییا در این جا مولا حق عقاب دارد.