مباحثه، تالار علمی فقاهت

جمع بین دو نماز اثاری دارد. یکی از اثار ان سقوط اذان است برای نماز دوم. سوال این است که ملاک در تحقق جمع چیست؟ چند نظریه مطرح است:
1-سید یزدی ملاک را عرف میداند.

2-بعضی دیگر ملاک را این میدانند که دو نماز در فقط فضیلت یک نماز خوانده شود.استاد فرمودند این نظریه درست نیست زیرا خلاف فهم عرفی است مثلا اول وقت فضیلت نماز ظهر را بخواند و اخر وقت فضیلت بعد از یک ساعت و نیم نماز عصر را بخواند عرفا جمع نیست.

3-نظریه دیگر این است که دو نماز پشت سر هم خوانده شود و نافله بین انها فاصله نشود. فصل تنها به نافله محقق میشود. چرا که در بعضی از روایات دارد و لا تصل بینهما. استاد فرمودند این نظریه درست نیست زیرا ممکن است ما نافله نخوانیم و یکی از نمازها در اول وقت و دیگری اخر وقت بلا اشکال جمع صدق نمیکند و نافله را هم نخواندیم
4-اقای حکیم میفرماید یا فصل طویل و یا خواندن نافله بین دو نماز. مستند ایشان روایات است از جمله:مُحَمَّدِ بْنِ حَكِيمٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ إِذَا جَمَعْتَ بَيْنَ صَلَاتَيْنِ فَلَا تَطَوَّعْ بَيْنَهُمَا
قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع يَقُولُ الْجَمْعُ بَيْنَ الصَّلَاتَيْنِ إِذَا لَمْ يَكُنْ بَيْنَهُمَا تَطَوُّعٌ فَإِذَا كَانَ بَيْنَهُمَا تَطَوُّعٌ فَلَا جَمْعَ

نظر استاد چیه؟ طبیعتا قول اول؟

استاد بحث روایی را مطرح کردند و فرمودند بعضی از روایات بر خلاف آقای حکیم است و بعضی دیگر مجمل. البته یادم نمیاد که استاد مختاریان را بیان کرده باشند هر چند که در جواب بعضی از سوالات می‌فرمودند نافله از ملحقات نماز است و فصل حساب نمیشه