23-ارديبهشت-1402, 18:50
استاد گنجی به مناسبت این روایت كَانَ طُولُ حَائِطِ مَسْجِدِ رَسُولِ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله قَامَةً فَكَانَ ع يَقُولُ لِبِلَالٍ إِذَا أَذَّنَ اعْلُ فَوْقَ الْجِدَارِ وَ ارْفَعْ صَوْتَكَ بِالْأَذَانِ. حکم پخش اذان از بلندگوها و اذیت شدن دیگران را مطرح کردند. ایشان فرمود گاهی اوقات با توجه به عنوان ثانوی مثل بی دین شدن همسایگان بحث میشود که در اینجا قائل هستیم به این که نباید از بلندگو پخش بشود ولی اگر این مشکلات به وجود نیاید و فقط بحث مزاحمت مطرح بشود اگر صدای اذان متعارف باشد و از بلند گو صداهای ناهنجاری پخش نشود اشکالی ندارد هر چند که اذیت بشود.
درس فقه جلسه 124 تاریخ 23 اردیبهشت ماه 1402
تقریر درس ایشان:
بلند گو را هم صحبت کردیم که صوت ناهجاری نداشته باشد به مقدار عادی باشد اشکالی ندارد در ان روایات داشت که صدایت را بلند کن تا جایی که جانت در نرفته است. بعضی از صداهای بلند به اندازه بلندگو هست میشود از روایت فهمید که بلند گو ها فقط صدایش بلند است نه ناهنجاری. در جایی که شک داریم کسی اذیت میشود یا نه هیچ اشکالی ندارد معمولا هم این جور نیست که کسی اذیت بشود. اگر کسی هم حرف میزند معلوم نیست که اذیت بشود. عادتشان است که حرف بزند. حالا نه، جایی که هیچ اذیت نشوند میگوییم بلند گو اشکالی ندارد اونی که اعتراض میکند فی قلوبهم مرض است.و اگر نه واقعا اذیت میشوند از صدای اذان. اذان به نحو متعارف است به نحو ناهنجار نیست میگوییم اشکالی ندارد اذیت میشوند عده ای خوششان میاید ندای خدا است او باید خودش را معاجله بکند مشکل در ان است. یک جایی بخوابد اذیت نشود نه این که ما بیاییم به خاطر بی نمازی در مسجد را ببندیم که نمیشود. حالا یک نفر هم اذیت میشود معالجه کند. حالا مدارا کردن یک مساله است ممکن است در یک منطقه ای باشیم نه اصلا این سبب بشود که یک عده بی دین بشود. به قول ان اقا ما در اپارتمانمان اذان بگوییم، مخصوصا آن بالاشهری ها از همان مقداری دینی که دارند هم رفع ید میکنند. ان عنوان ثانوی را کاری نداریم ها!ربما عنوان ثانوی که سبب میشود که ما بلند گو را خاموش کنیم. فرض کنید عنوان ثانوی نیست. این هم اعتراضی به اذان گفتن ندارد دین را بد نمیگوید ولی میگوید من اعصابم خرام است دیر خوابم میگیرد شما که صدای اذان را بلند میکنید از خواب بلند میشوم و دیگر خواب نمیروم این جور ادم هایی که میشود با انها تعامل کرد نه اونی که امده به اول و اخر فحش میدهد ان را میگوییم حق با تو است، باشه.
درس فقه جلسه 124 تاریخ 23 اردیبهشت ماه 1402
تقریر درس ایشان:
بلند گو را هم صحبت کردیم که صوت ناهجاری نداشته باشد به مقدار عادی باشد اشکالی ندارد در ان روایات داشت که صدایت را بلند کن تا جایی که جانت در نرفته است. بعضی از صداهای بلند به اندازه بلندگو هست میشود از روایت فهمید که بلند گو ها فقط صدایش بلند است نه ناهنجاری. در جایی که شک داریم کسی اذیت میشود یا نه هیچ اشکالی ندارد معمولا هم این جور نیست که کسی اذیت بشود. اگر کسی هم حرف میزند معلوم نیست که اذیت بشود. عادتشان است که حرف بزند. حالا نه، جایی که هیچ اذیت نشوند میگوییم بلند گو اشکالی ندارد اونی که اعتراض میکند فی قلوبهم مرض است.و اگر نه واقعا اذیت میشوند از صدای اذان. اذان به نحو متعارف است به نحو ناهنجار نیست میگوییم اشکالی ندارد اذیت میشوند عده ای خوششان میاید ندای خدا است او باید خودش را معاجله بکند مشکل در ان است. یک جایی بخوابد اذیت نشود نه این که ما بیاییم به خاطر بی نمازی در مسجد را ببندیم که نمیشود. حالا یک نفر هم اذیت میشود معالجه کند. حالا مدارا کردن یک مساله است ممکن است در یک منطقه ای باشیم نه اصلا این سبب بشود که یک عده بی دین بشود. به قول ان اقا ما در اپارتمانمان اذان بگوییم، مخصوصا آن بالاشهری ها از همان مقداری دینی که دارند هم رفع ید میکنند. ان عنوان ثانوی را کاری نداریم ها!ربما عنوان ثانوی که سبب میشود که ما بلند گو را خاموش کنیم. فرض کنید عنوان ثانوی نیست. این هم اعتراضی به اذان گفتن ندارد دین را بد نمیگوید ولی میگوید من اعصابم خرام است دیر خوابم میگیرد شما که صدای اذان را بلند میکنید از خواب بلند میشوم و دیگر خواب نمیروم این جور ادم هایی که میشود با انها تعامل کرد نه اونی که امده به اول و اخر فحش میدهد ان را میگوییم حق با تو است، باشه.