مباحثه، تالار علمی فقاهت

به نظر می رسد بین دو عبارت شیخ در مکاسب محرمه تناقض وجود داشته باشد نظر شما راجع به حل تناقض چیست؟
1. كتاب المكاسب (للشيخ الأنصاري، ط - الحديثة)؛ ج‌1، ص: 69
ثمّ إذا فرض ورود النصّ الخاصّ على جواز بيعه كما فيما نحن فيه فلا بدّ من حمله على إرادة صورة قصد الفائدة النادرة؛
2. كتاب المكاسب (للشيخ الأنصاري، ط - الحديثة)؛ ج‌1، ص: 71
ثم إنّ الأخبار المتقدّمة خالية عن اعتبار قصد الاستصباح؛ لأنّ موردها ممّا يكون الاستصباح فيه منفعة مقصودة منها كافية في ماليّتها العرفيّة.

سوال خوبیست

>>تذکر مدیر: این مطلب خلاف قوانین تالار است.
طبق قانون 3.16 تالار، درج جملات کامنت گونه (نظردهي) همانند عالي است، متشکرم و... ممنوع است. بلکه در اين موارد مي توان از دکمه «سپاس» يا افزودن اعتبار استفاده نمود.

بسم الله الرحمن الرحیم.
تناقضی در این عبارت وجود ندارد، زیرا:
در عبارت ص71 بیان شده است که روایات وارده در مورد ادهانی است که استفاده ی متعارف در استصباح دارند، فلذا در روایات لزوم قصد استصباح برای صحت معامله بیان نشده است. ولکن ما از ادهانی که در روایات ذکر شده اند الغای خصوصیت کرده و حکم جواز بیع را در مورد تمام ادهان متنجس ثابت می کنیم؛ حال که جواز بیع در مورد تمام ادهان متنجس ثابت شد، سوال در مورد لزوم قصد استصباح در مورد تمامی ادهان مطرح خواهد بود(ولو اینکه استفاده ی متعارف در استصباح نداشته باشند)، که مرحوم شیخ ره در پاسخ به این سوال سه قول را مطرح فرموده اند و در قول سوم قائل به تفصیل شده اند و در ادهانی که منفعت متعارفشان در استصباح نیست، قصد استصباح را برای صحت بیع لازم دانسته اند و بحث ص69 نیز در مورد ادهانی است که منفعت متعارف در استصباح ندارند.
التبه عبارت ایشان در ص71 در جواب یک اشکال مقدر است که از توضیح آن به دلیل رعایت اختصار صرف نظر می کنیم.
به طور خلاصه: تناقض در کلام نیاز به موضوع واحد دارد، در حالی که در اینجا موضوع واحدی موجود نیست؛ زیرا عبارت ص71 در مورد ادهانی است که منفعت متعارف در استصباح دارند، در حالی که عبارت ص69 در مورد ادهانی که منفعت متعارفشان استصباح نیست وارد شده است.