مباحثه، تالار علمی فقاهت

نسخه‌ی کامل: جبران ضعف مدرک قاعده میسور در رسائل
شما در حال مشاهده نسخه آرشیو هستید. برای مشاهده نسخه کامل کلیک کنید.
مرحوم شیخ در بحث از قاعده میسور بعد از اشاره به سه روایت مرسل منقول از عوالی اللئالی می فرمایند:
نقل قول:و ضعف أسنادها مجبور باشتهار التمسّك بها بين الأصحاب في أبواب العبادات، كما لا يخفى على المتتبّع‏
فرائد الاصول، جلد 2 صفحه 390
بر فرض پذیرش مبنای انجبار ضعف سند با عمل مشهور آیا این قاعده در مورد این روایات منطبق است؟
می دانیم که این قاعده بر فرض تمامیت در جایی جاری است که ما استناد اصحاب به آن روایات را بدانیم. علاوه که باید مشهور علماء قدماء به روایت عمل کرده باشند.
آیا در مورد روایات قاعده میسور چنین است؟
روایت شریفه المیسور لایسقط بالمعسور در کتب فقهی برای اولین بار در کلمات مرحوم فخر المحققین مورد استناد قرار گرفته است.
و روایت شریفه ما لایدرک کله لایترک کله برای اولین بار توسط فاضل مقداد.
روایت اذا امرتکم بشیء فاتوا منه ما استطعتم نیز در رسائل سید مرتضی جایی ذکر شده است.
هیچ کدام از این سه روایت مطابق فحصی که من کرده ام (البته فحص ناقصی بوده است) در مشهور قدماء مورد استدلال قرار نگرفته اند.
اگر کسی از دوستان استناد به این روایات در کلمات قدماء را دیده اند یا توجیه دیگری برای کلام شیخ دارند لطفا بیان کنند.
البته مرحوم صاحب اوثق الوسائل نیز چنین اشکالی را مطرح کرده اند و مرحوم صاحب قلائد الفرائد نیز سعی کرده اند کلام شیخ را توجیه کنند اما اشکال برای بنده حل نشد.