مباحثه، تالار علمی فقاهت

از اجماع و ادله قصد قربت می توان چنین استظهار کرد كه بايد فعل عبادى على وجه حسن واقع شده و به حسن متصف باشد و برای آن که بر یک فعل عناوينی چون انقياد ، اطاعت ، تجرى و مخالفت منطبق ‏شود بايد خود فعل انقياد و حسن و غیر قبيح باشد پس ا اگر فعل واحد از يك جهت قبيح باشد ديگر حسن نخواهد بود مانند تجرى که مى‏گويند خود فعل تجرى بوده نه اين كه نيت معصيت تجرى است و به تعبير شهید صدر نبايد داعى قبيح با داعى قربى همراه باشد