+- مباحثه، تالار علمی فقاهت (http://mobahathah.ir)
+-- انجمن: بخش فقه (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=5)
+--- انجمن: مباحثات دروس خارج فقه (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=9)
+---- انجمن: فقه استاد شهیدی (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=14)
+---- موضوع: تناقض کلام آقای خویی در فقه و اصول در مفهوم وصف !! (/showthread.php?tid=1019)
تناقض کلام آقای خویی در فقه و اصول در مفهوم وصف !! - حسین بن علی - 16-بهمن-1396
استاد شهیدی
۱۵ بهمن۹۶
مرحوم آقای خوئی فرمودند که در مساله نافله وصف مفهوم ندارد مخصوصا اگر قید غالبی باشد.
این فرمایش آقای خوئی خلاف مبانی اصولی ایشان است:
اما این‌که ایشان فرمود وصف مفهوم ندارد: آقا! شما که در اصول فرمودید وصف مفهوم فی الجملة دارد حتی اگر قید غالب باشد.
اتفاقا راجع به این آیه شریفه و ربائبکم اللاتی فی حجورکم هم آنرا تطبیق نموده اند
انصافا اصل مدعای ایشان درست است دیگه. عرفی هم همین است. اگر این قید دخیل در حکم شرعی نبود برای چی گفت؟ چون قید غالب است این مجرد ذکرش در خطاب نیست.
به نظر ما شاید مقصود آقای خوئی این باشد که مفهوم وصف و لو مفهوم فی الجملة، در جایی است که نکته عرفیه‌ای برای ذکرش غیر از احترازیت نباشد و الا اگر نکته عرفیه‌ای دارد ذکرش غیر از احترازیت دیگه ظهور در احترازیت پیدا نمی‌کند. شرط ظهور وصف در مفهوم این است که ذکرش نکته عرفیه‌ای غیر از احترازیت نداشته باشد. حالا اگر یک قیدی است که متناسب با حکمت حکم است مثل فی حجورکم، فی حجورکم متناسب است با حکمت حکم، می‌‌خواهد بگوید: در دامن خودش بزرگش کردی حالا می‌‌خواهی بگیریش؟
RE: تناقض کلام آقای خویی در فقه و اصول در مفهوم وصف !! - مسعود عطار منش - 15-اسفند-1396
(16-بهمن-1396, 23:14)حسین بن علی نوشته: به نظر ما شاید مقصود آقای خوئی این باشد که مفهوم وصف و لو مفهوم فی الجملة، در جایی است که نکته عرفیه‌ای برای ذکرش غیر از احترازیت نباشد و الا اگر نکته عرفیه‌ای دارد ذکرش غیر از احترازیت دیگه ظهور در احترازیت پیدا نمی‌کند. شرط ظهور وصف در مفهوم این است که ذکرش نکته عرفیه‌ای غیر از احترازیت نداشته باشد. حالا اگر یک قیدی است که متناسب با حکمت حکم است مثل فی حجورکم، فی حجورکم متناسب است با حکمت حکم، می‌‌خواهد بگوید: در دامن خودش بزرگش کردی حالا می‌‌خواهی بگیریش؟
بنده هم با نظر شما کاملا موافقم در تکمیل فرمایش شما نمونه دیگری را اضافه می کنم :
گاهی قید یا وصفی که در کلام می اید برای بیان فرد خفی است که در این گونه موارد نیز نکتۀ عرفیه ای برای ذکر آن هست که مانع مفهوم دار بودن میشود و آن نکتۀ عرفیه ، دفع توهم عدم شمول حکم نسبت به این فرد خفی است .
مثلا اگر بگوید اکرم العالم الفاسق به دلیل این که فاسق فرد خفی است نمی توان گفت پس عالم عادل فی الجمله وجوب اکرام ندارد . البته لازم به ذکر است اثبات حکم در غیر آن وصف یا قید (یعنی عالم عادل در مثال مذکور) امر دیگری است که بنده در صدد اثبات آن نیستم بلکه فقط می خواهم بگویم نمی توان حکم را از ماعدای وصف و قید مزبور نفی کرد .