یکی از قابلیت های مهم ورد که بیش تر کاربران از آن اطلاع ندارند امکان ایجاد و اجرای ماکرو های متنوع است.

ماکرو: سلسله عملیات تعیین شده و قابل تکرار

روش ایجاد ماکرو: دو روش کلی برای ایجاد ماکرو وجود دارد، کد نویسی و رکورد. روش اول حرفه ای تر است اما چون نیاز مند پیش زمینه برنامه نویسی است (والبته خودم هم بلد نیستم!) فعلا روش دوم را که راحت تر است توضیح می دهیم.

به طور پیش فرض تنظیمات ماکرو درمنو وجود ندارد. برای نمایش این منو روی نوار بالای ورد (Ribbon) کلیک راست کرده و گزینه customize the ribbon را انتخاب کنید. در پنجره باز شده

از لیست سمت چپ کنار Developer تیک بزنید. بعد از تأیید می بینید که زبانه ای به همین نام در نوار ریبون نمایش داده میشود.

برای ایجاد دستی ماکرو باید Record macro را انتخاب کنید. پنجره ای باز می شود که می توانیددر آن نام ماکرو و هم چنین روش دسترسی سریع به آن را تنظیم کنید. می توانید بدون هیچ تغییری ok را بزنید. اما بهتر است با انتخاب گزینه کیبورد کلید میانبری برای ماکروی خود انتخاب کنید. (وگرنه نقض غرض خواهد شد!) در این هنگام ضبط ماکرو شروع می شود. پس از اتمام کار گزینه ی stop recording را از همان زبانه کلیک کنید.

ارجاع های همسان: فرض کنید متنی دارید که در آن به صورت مکرر به منبع خاصی ارجاع می دهید. برای تسریع کار می توانید بعد از شروع ضبط ماکرو، پاورقی و نام منبع را درج کنید. در نتیجه در دفعات دیگر، پس از اجرای ماکرو فقط باید شماره صفحه را وارد کنید.

اصلاح پاورقی: پاورقی ورد در متون فارسی متعارف و مقبول نیست. شما می توانید پس از اصلاح آن به صورت دلخواه همیشه همان نوع پاورقی را درج کنید.

عملیات مکرر اصلاحی سند: مثلا متنی طولانی از نرم افزاری کپی شده وپاراگراف ها به هم متصل نیستند. با ایجاد ماکرویی که ابتدای خط رفته و کلید back را وارد کند همه خطها به راحتی اصلاح می شوند.

خلاصه این که غالب کار های شبیه به هم که باید مکرر انجام شوند را با ماکرو می توان انجام داد.