1-    بیان اول برای تبعیت دلالت التزامیه از دلالت مطابقیه این است که خبر از دلالت التزامیه به صورت مطلق نیست، بلکه دلالت التزامیه به صورت حصه است. توضیح مطلب اینکه وقتی مخبر خبر می دهد که «هذا ولد زید»، اگرچه خبر از ازدواج زید داده است، اما خبر از ازدواج زید به صورت مطلق نیست بلکه در فرضی که نوجوانِ همراه او فرزند او باشد، خبر از ازدواج داده است. بنابراین خبر از لازم، حصه مقترن به وجود ملزوم است کما اینکه تنظیر آن این است که اگر خبر از وجود زید در خانه داده شود، خبر از انسان در خانه هم وجود دارد، اما خبر از وجود انسان مطلق نیست، بلکه در ضمن زید است.

2-    بیان دوم برای تبعیت دلالت التزامیه از دلالت مطابقیه در حجیت این است که فرضا اخبار از لازم به صورت مطلق باشد، وجه اینکه عقلاء و روایات خبر ثقه را حجت می دانند، این است که احتمال خطاء در این اخبار با اصل عقلایی نفی می شود و در نزد عقلاء اصل بر عدم خطای مخبر ثقه است. از طرف دیگر وقتی ثقه خبر می دهد که «هذا ولد زید»، مدلول التزامی آن ازدواج زید خواهد بود، اما در صورتی که مشخص شود که ثقه در اخبار به اینکه «هذا ولد زید» اشتباه کرده است، دو اشتباه از او رخ نداده است بلکه صرفا اخبار از اینکه نوجوان فرزند زید بوده است، اشتباه کرده است و لذا در صورتی هم که خبر «هذا ولد زید» دچار تعارض شود و مدلول مطابقی تساقط کند، در مورد مدلول التزامی خطای زائدی رخ نمی دهد تا اصل عدم خطای زائد جاری شود.