مباحثه، تالار علمی فقاهت
مساله جدید: دو شرط مهم برای اجرای برائت در موانع - نسخه قابل چاپ

+- مباحثه، تالار علمی فقاهت (http://mobahathah.ir)
+-- انجمن: بخش فقه (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=5)
+--- انجمن: مباحثات دروس خارج فقه (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=9)
+---- انجمن: فقه استاد شهیدی (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=14)
+---- موضوع: مساله جدید: دو شرط مهم برای اجرای برائت در موانع (/showthread.php?tid=1354)



دو شرط مهم برای اجرای برائت در موانع - مومن - 3-اسفند-1397

استاد شهیدی در درس خارج فقه 29 بهمن فرمودند: برای اجرای برائت در موانع دو شرط مهم وجود دارد که ثمرات متعددی بر آن مترتب است.

شرط أول این است که: متعلّق نهی ضمنی در واجب، فعل مستقل مکلف باشد و وصف عدمی نباشد: اگر وصف عدمی در واجب باشد بازگشت به شرط دارد مثل «توضّأ بماء لیس بنجس» که در اینجا در فرض شک در نجاست و طهارت آب، به نظر ما قاعده اشتغال جاری می شود؛ زیرا تکلیف معلوم است و شک داریم وضوء با آبی که طهارت آن را احراز نکرده ایم مصداق «وضو با آبی که نجس نیست» هست یا نه که باید احتیاط کنیم. ولی اگر بگوید «صل و لاتلبس ما لایؤکل لحمه فی أثناء الصلاه» برائت جاری می شود.
شرط دوم این است که: در مانعیّت موجود شک کنیم یعنی ندانیم آنچه هست آیا متصف به مانعیت است یا نه ببه عبارت دیگر اتصاف به حرام گوشت بودن مثلا حیث تعلیلیه مانعیت است که در آن شک داریم. اما اگر شک در وجود مانع باشد برائت جاری نمی شود مثلا در «صل و لاتقهقه فی صلاتک» اگر در وجود قهقهه شک کنیم که دیگر مجرای برائت نخواهد بود. بله اگر فعلی از ما صادر می شود و نمی دانیم متّصف به قهقهه بودن می باشد یا نه، برائت از مانعیّت این فعل جاری می شود ولی اگر ندانیم قهقهه قطعیه از من صادر می شود یا نه دیگر در مانعیّت شک ندارم بلکه در وجود مانع شک دارم و برائت از مانعیّت جاری نخواهد شد.
 


RE: دو شرط مهم برای اجرای برائت در موانع - مسعود عطار منش - 5-اسفند-1397

(3-اسفند-1397, 18:41)مومن نوشته: استاد شهیدی در درس خارج فقه 29 بهمن فرمودند: برای اجرای برائت در موانع دو شرط مهم وجود دارد که ثمرات متعددی بر آن مترتب است.

شرط أول این است که: متعلّق نهی ضمنی در واجب، فعل مستقل مکلف باشد و وصف عدمی نباشد: اگر وصف عدمی در واجب باشد بازگشت به شرط دارد مثل «توضّأ بماء لیس بنجس» که در اینجا در فرض شک در نجاست و طهارت آب، به نظر ما قاعده اشتغال جاری می شود؛ زیرا تکلیف معلوم است و شک داریم وضوء با آبی که طهارت آن را احراز نکرده ایم مصداق «وضو با آبی که نجس نیست» هست یا نه که باید احتیاط کنیم. ولی اگر بگوید «صل و لاتلبس ما لایؤکل لحمه فی أثناء الصلاه» برائت جاری می شود.

آنطور که بنده از کلام مذکور فهمیدم در واقع استاد شهیدی حظه الله بین تعبیر «توضأ بما لیس بنجس» و تعبیر «توضا بماء و لا توضاء بماء نجس» فرق می گذارند چون اولی بازگشت به شرطیت عدم داشته و دومی به مانعیت وجود و حال آن که پر واضح است که عرف بین این دو تعبیر هیچ فرقی نمی بیند و عمده در کشف این که چه چیزی شرط است و چه چیزی مانع است اتناسات حکم و موضوع است و تفاوت در تعابیر چندان تاثیری در مطلب ندارد .