اشکال: تقدیم واجب مشروط به قدرت، بر واجب مطلق در فرض تزاحم صحیح نیست - نسخه قابل چاپ +- مباحثه، تالار علمی فقاهت (http://mobahathah.ir) +-- انجمن: بخش فقه (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=5) +--- انجمن: مباحثات دروس خارج فقه (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=9) +---- انجمن: فقه استاد شهیدی (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=14) +---- موضوع: اشکال: تقدیم واجب مشروط به قدرت، بر واجب مطلق در فرض تزاحم صحیح نیست (/showthread.php?tid=1489)

تقدیم واجب مشروط به قدرت، بر واجب مطلق در فرض تزاحم صحیح نیست - حسین بن علی - 6-تير-1398 مرحوم خویی فرموده اند: اگر خطابی مطلق بود و خطاب دیگر در لسان خطاب مشروط به قدرت بود و تزاحم کردند خطاب مطلق معجّز مولوی است یعنی تشریعاً نفی قدرت می کند و موضوع خطاب مشروط به قدرت را از بین می برد و دلیل حرمت غصب «ان قدرت فلاتغصب» نبود بلکه به صورت مطلق «حرمه مال المسلم کحرمه دمه» بود ولی خطاب مربوط به رکوع و سجود مشروط به قدرت است به این خاطر که هر واجب اختیاری که بدل اضطراری دارد مشروط به قدرت است زیرا بدل اضطراری در فرض عجز از واجب اختیاری است و تقسیم قاطع شرکت است و اگر بگویند «ان لم تجد الساتر فصل عریاناً مومیاً إلی الرکوع و السجود» یعنی «ان لم تتمکّن من الساتر فصل عریاناً» پس وجوب نماز با ستر و با رکوع و سجود اختیاری مشروط به قدرت شد ولی تحریم غصب مطلق بود و خطابش مشروط به قدرت نبود و خطاب مطلق مقدم بر خطاب مشروط به قدرت است. یکی از راههای کشف مشروط به قدرت بودن وجود بدل اضطراری است ولی منحصر به این راه نیست.   مناقشه: مشروط بودن تمام خطابات و عدم فرق   اشکالی که ما وفاقاً للبحوث و شیخنا الاستاذ می کنیم این است که: همه خطابات مشروط به قدرت است «لایکلف الله نفساً إلا وسعها» و خطابی هم که در لسانش مشروط به قدرت است مشروط به قدرت بر ذات فعل است و بیش از این نیست و فرض هم این است که قدرت بر ذات فعل وجود دارد و لذا مشروط بودن به نحو خاص و عام با هم فرق ندارند. خطابی هم که مشروط به قدرت نیست به نحو عام «لایکلف الله نفساً إلا وسعها» مشروط به قدرت است بلکه انصراف خطاب تکلیف به مقیّد لبی متصل به فرض قدرت است.