(21-اسفند-1398, 14:37)عرفان عزیزی نوشته: زراره در کافی ازامام این طور روایت کرده که العده و الحیض للنساء اذا ادعت صدقت اما در تهذیب زراره به سند دیگری روایت کرده العده و الحیض الی النساء.راجع به نقل اول به خاطر زیادتی که وجود دارد معلوم است که راجع به ادعای زن نسبت به عده و حیض است که اگر ادعا کند قبول می شود بدون بینه اما روایت دوم چون آن ذیل را ندارد برخی احتمال دادند که راجع به بحث شهادت زنان نسبت به امر عده و حیض باشد.استاد فرمودند اگر چه روایت اول به خاطر زیادت قید اذا ادعت صدقت نص در معنای قبول قول زن است اما روایت دوم هم همان معنا را می گوید زیرا بحث شهادت اگر مراد باشد شهادت مردان در این امور را نفی می کند و حال آنکه دلیلی برنفی آن نداریم یعنی می توان گفت در کنار شهادت مردان شهادت زنان هم مقبول است ثانیا بلکه در مواردی مرد اطلاع بیشتری به اوضاع زن دارد مثلا شوهرش هست علاوه بر اینکه اگر عده ی زن به شهور باشد زنان اطلاع بیشتری نسبت به او از مردان ندارند.98/9/25