مانعیت قدر متیقن در مقام تخاطب از اطلاق - نسخه قابل چاپ +- مباحثه، تالار علمی فقاهت (http://mobahathah.ir) +-- انجمن: بخش اصول (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=17) +--- انجمن: مباحثات دروس خارج اصول (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=20) +---- انجمن: اصول استاد شهیدی (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=36) +---- موضوع: مانعیت قدر متیقن در مقام تخاطب از اطلاق (/showthread.php?tid=209)

مانعیت قدر متیقن در مقام تخاطب از اطلاق - سید محمود فریمانه - 28-فروردين-1392 اگر مثلا از مولا سوال کند که هل یجب علیّ اکرام العالم الفاسق فقال المولی اکرم العالم اینجا عالم فاسق قدر متیقن در مقام تخاطب است علی نهج القضیة الحقیقیة ، یا مثل اینکه بین مولا وعبد مرسوم بوده که هر وقت مولا گوشت می خواست گوشت گوسفند می خواست حالا هم که گفته اشتر اللحم انصراف به همان گوشت گوسفند دارد. که قدر متیقن در مقام تخاطب است علی نهج القضیة الخارجیة. حالا مرحوم آخوند قدر متیقن در مقام تخاطب را از مقدمات حکمت حساب کرده که لا ینعقد الاطلاق معه، زیرا اگر آن قدر متیقن منسبق به ذهن باشد صحیح است که متکلم بر آن اعتماد کند تا جلو اطلاق را بگیرد، اما استاد شهیدی می فرماید قدر متیقن در مقام تخاطب مانع اطلاق نیست اذا کان علی نهج القضیة الحقیقیه بله اگر به صورت قضیه خارجیه باشد مانع اطلاق می شود { والصحیح اینکه در قسم اول که اطلاق منعقد نمی شود نه بخاطر قدر متیقن در مقام تخاطب است بلکه به خاطر این استکه قرینه بر خلاف حساب می شود وشرط اول مقدمات حکمت مختل می شود وآن اینکه می فهمیم مولا در مقام بیان نبوده است، ودر قسم دوم هم که حق با استاد است}. البته با دقت در کلمات آخند واستاد فهمیده می شود که اختلاف لفظی است چون ظاهرا آخوند هم کما قال الشیخ الاستاذ فقط در قدر متیقن مقام تخاطب علی نهج القضیة الخارجیه فرموده مانع اطلاق می شود دون القضیة الحقیقیة، مثل اینکه بین مولا وعبد مرسوم بوده که هر وقت مولا گوشت می خواست گوشت گوسفند می خواست حالا هم که گفته اشتر اللحم انصراف به همان گوشت گوسفند دارد.