مباحثه، تالار علمی فقاهت
معنای ماده و صیغه امر، دستور و الزام است - نسخه قابل چاپ

+- مباحثه، تالار علمی فقاهت (http://mobahathah.ir)
+-- انجمن: بخش اصول (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=17)
+--- انجمن: مباحثات دروس خارج اصول (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=20)
+---- انجمن: اصول استاد قائینی (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=24)
+---- موضوع: معنای ماده و صیغه امر، دستور و الزام است (/showthread.php?tid=2112)



معنای ماده و صیغه امر، دستور و الزام است - حسین بن علی - 18-شهريور-1399

به نظر ماده و صیغه امر تنها یک معنا دارد و آن انشاء دستور و الزام است؛ حتی اگر از دانی صادر شده باشد و یا اینکه ارشادی و یا وضعی باشد؛ زیرا در تمامی این موارد الزام از ناحیه آمر وجود دارد ولی التزام عملی مامور، حتمی نیست.
با توجه به این مطلب در اطاعت اوامر پدر و مادر تنها اطاعت الزامات آنها لازم است.
این اشکال که تقسیم امر به استحبابی و وجوبی دلالت بر اعم بودن امر از الزام دارد، صحیح نیست؛ زیرا امر در استعمالات استحبابی، مجاز است و عرفا در اینگونه موارد اصلا امر محقق نشده است.


RE: معنای ماده و صیغه امر، دستور و الزام است - مسعود عطار منش - 19-شهريور-1399

در زمان حاضر همینطور است که می فرمایید ولی دو شاهد وجود دارد بر اینکه در زمان های سابق امر به معنای دستور دادن نبوده بلکه به معنای طلب چیزی که آن چیز لازم باشد بوده است. (فکر میکنم از بیانات استادشبیری این مطلب را در ذهن دارم)
شاهد اول تعبیر قرآن است که فرعون به اطرافیانش میگوید ماذا تامرون (نقل به مضمون) در حالیکه به شکل متعارف نمی توانستند به فرعون دستور دهند بلکه میتوانستند بگویند لازم است فلان کار صورت گیرد.
شاهد دوم خطاب حضرت مسلم بن عقیل رضوان الله علیه به امام حسین علیه الصلاه و السلام است که در منابع با تعبیر امر گزارش شده در حالیکه ادب ایشان اقتضا می کند نتواند به حضرت دستور دهد بلکه صرفا ابراز یک مطلب لزومی صورت گرفته است.
اگر ادعا نکنیم که حقیقی بودن استعمال امر در این دو شاهد روشن است لا اقل احتمال جدی را ایجاد نموده که نتوانیم مفاد واقعی لفظ امر را بر معنای فعلی حمل کنیم.
لازم به ذکر است که این بحث در این که آیا علو و استعلا در صدق امر شرط است یا نه موثر است.


RE: معنای ماده و صیغه امر، دستور و الزام است - حسین بن علی - 24-شهريور-1399

اولا استعمال اعم از حقیقت است و انشای الزام نیز به معنای علو متکلم نیست.
اما شاهد اول ممکن است امر وزرای فرعون به فرعون نبوده بلکه به این معنا است که در امور حکومت و به مامورین حکومتی چه امری می دهید.
البته به نظر حقیر استعمالات امر به غیر معنای انشای الزام زیاد است و شاید ادعای مجازی بودن همه انها کمی مشکل باشد


RE: معنای ماده و صیغه امر، دستور و الزام است - عرفان عزیزی - 25-شهريور-1399

استاد شهیدی معتقدند موضوع له امر درخواست است نه فرمان.قضیه ی حضرت مسلم بن عقیل که آقای عطار منش مطرح کردند را یکی از شواهد خود می دانستند


RE: معنای ماده و صیغه امر، دستور و الزام است - خیشه - 25-شهريور-1399

اینکه امر به معنای الزام و دستور باشد اولا باید دلیل داشته باشیم و دلیل یا لغت است و یا عرف. شما هیچ کدام را مطرح نکردید و ظاهرا در لغت و عرف این گونه معنایی ندارد و ثاینا اگر امر به معنای طلب نباشد باید صحیح باشد که طلب از امر سلب شود در حالی که عدم صحت سلب دارد


RE: معنای ماده و صیغه امر، دستور و الزام است - مهدی خسروبیگی - 26-شهريور-1399

(25-شهريور-1399, 08:04)عرفان عزیزی نوشته: استاد شهیدی معتقدند موضوع له امر درخواست است نه فرمان.قضیه ی حضرت مسلم بن عقیل که آقای عطار منش مطرح کردند را یکی از شواهد خود می دانستند
موضوع له طلب درخواست است نه موضوع له امر


RE: معنای ماده و صیغه امر، دستور و الزام است - مهدی خسروبیگی - 26-شهريور-1399

(25-شهريور-1399, 18:04)خیشه نوشته: اینکه امر به معنای الزام و دستور باشد اولا باید دلیل داشته باشیم و دلیل یا لغت است و یا عرف. شما هیچ کدام را مطرح نکردید و ظاهرا در لغت و عرف این گونه معنایی ندارد و ثاینا اگر امر به معنای طلب نباشد باید صحیح باشد که طلب از امر سلب شود در حالی که عدم صحت سلب دارد
طلب می تواند از امر سلب شود مثل جایی که طلب الزامی نباشد بلکه طلب به عنوان درخواست باشد که در بعضی موارد درخواست، طلب داریم ولی امر نیست.


RE: معنای ماده و صیغه امر، دستور و الزام است - علاوی - 1-مهر-1399

(19-شهريور-1399, 16:25)مسعود عطار منش نوشته: شاهد وجود دارد بر اینکه در زمان های سابق امر به معنای دستور دادن نبوده بلکه به معنای طلب چیزی که آن چیز لازم باشد بوده است. (فکر میکنم از بیانات استادشبیری این مطلب را در ذهن دارم)
خطاب حضرت مسلم بن عقیل رضوان الله علیه به امام حسین علیه الصلاه و السلام است که در منابع با تعبیر امر گزارش شده در حالیکه ادب ایشان اقتضا می کند نتواند  به حضرت دستور دهد بلکه صرفا ابراز یک مطلب لزومی صورت گرفته است.
اگر ادعا نکنیم که حقیقی بودن استعمال امر در این شاهد روشن است لا اقل احتمال جدی را ایجاد نموده که نتوانیم مفاد واقعی لفظ امر را بر معنای فعلی حمل کنیم.



(31-شهريور-1399, 11:28)عرفان عزیزی نوشته: کلامتان هم بحث مبنایی است اگر من بلغه شی من النبی شامل بلوغ معتبر باشد کما اینکه برخی فرمودند استناد مخدوش است چون نوعا اخبار ضعاف مطرح می شود
http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=2136&pid=7748#pid7748