اصول استاد عصمتی - نسخه قابل چاپ +- مباحثه، تالار علمی فقاهت (http://mobahathah.ir) +-- انجمن: بخش اصول (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=17) +--- انجمن: مباحثات دروس خارج اصول (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=20) +--- موضوع: اصول استاد عصمتی (/showthread.php?tid=2118)

اصول استاد عصمتی - hadiesmati - 20-شهريور-1399 در تحریر محل بحث در مساله خطابات شفاهیه حضرت استاد مطلبی را از قول مرحوم آیت الله فاضل رحمه الله نقل نموده اند: نهایتا نظر آیت الله فاضل چیز دیگری است که به شکل خاصی مطرح شده که عقلی می باشد و ثمرات و اثار کثیره ای در فقه دارد. نوع بیان ایشان اینگونه است: دو مطلب بدیهی عقلی است: اول تکلیف فعلی به معدوم تعلق نمی گیرد زیرا بعث درصورتی درست است که انبعاثی ممکن باشد و معدوم انبعاث ندارد. ثانیا مخاطبه و مواجهه با معدوم بلکه غایب و بلکه غافل ممتنع است. اگر در برخی موارد با درختان صحبت کرده است این مخاطبه کنایه است و خطاب حقیقی نیست. پس ایندو جای بحث ندارد. پس بحث را چگونه مطرح کنیم که عاقلانه باشد؟ باید اینطور بگوییم از یک طرف مخاطبه با غایبین و معدومین محال است ولی از طرف دیگر می بینیم در قران و روایات خطابات شفاهیه وجود دارد. حرف این است و طرح مساله اینگونه باشد: ایا خطابات شفاهیه قران و احادیث مستلزم تکلیف به معدوم یا مستلزم مخاطبه با معدوم است یا نه؟ ایا بین خطابات قران و خطاب معدوم و تکلیف به معدوم ملازمه ای هست یا نه؟ اگر چنین ملازمه ای نباشد نتیجه این می شود که احکام قران برای ما مستقیما متوجه مااست ولی اگر گفتیم ملازمه هست شامل حال ما می شود ولی تکلیف به معدوم و مخاطبه با معدوم لازم می اید و محال است پس شامل ما نمی شود پس چگونه برای ما احکام ثابت بشود؟ با قاعده اشتراک که مستند به اجماع یا عقل و یا اخبار است. پس تکلیف را مستقیم نمیگیریم بلکه از قاعده اشتراک میگیریم. پس بحث در ملازمه است و بحث عقلی است و مناسب شان علما است که در ان نزاع کرده باشد. حال ایا چنین ملازمه ای وجود دارد یا نه؟