مباحثه، تالار علمی فقاهت
سه وجه برای اختصاص استصحاب به شک در رافع - نسخه قابل چاپ

+- مباحثه، تالار علمی فقاهت (http://mobahathah.ir)
+-- انجمن: بخش اصول (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=17)
+--- انجمن: مباحثات دروس خارج اصول (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=20)
+---- انجمن: اصول استاد سیدمحمدجواد شبیری (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=25)
+---- موضوع: سه وجه برای اختصاص استصحاب به شک در رافع (/showthread.php?tid=2264)



سه وجه برای اختصاص استصحاب به شک در رافع - مسعود عطار منش - 18-اسفند-1399

مرحوم صدر می فرماید سه وجه عمده برای اختصاص استصحاب به موارد احراز مقتضی وجود دارد:
1. ظاهر اولیه ادله استصحاب اینست که متعلق یقین و شک از جمیع جهات حتی زمان متحدند و چون چنین اتحادی در استصحاب درست نیست(چون متعلق یقین حدوث است ولی متعلق شک بقاست) بنابراین برای ایجاد اتحاد باید یک مسامحه کرد و آن اینست که وجود مقتضی را وجود مقتضا تلقی کنیم و این در حاییست که مقتضی محرز باشد.
2. عمومیت ادله استصحاب متوفف بر ارتکاز عقلایی است و این ارتکاز تنها در موارد احراز مقتضی است.
3. لفظ نقص در مقابل ابرام است و مراد از یقین متیقن است و لفظ نقص تنها در مواردی که هیات اتصالیه دارد صادق است لذا لااقل باید متیقن مقتصی بقل داشته باشد تا به این لحاظ علاقه بین معنای حقیقی و مجازی ایجاد شود و مصحح اسناد نقض شود.
این اجمالی بود از وجوهی که برای اختصاص استصحاب به موارد احراز مقتضی بیان شده بود.
مرحوم صدر در هر سه وجه اشکال می کنند.