سه وجه برای اختصاص استصحاب به شک در رافع - نسخه قابل چاپ +- مباحثه، تالار علمی فقاهت (http://mobahathah.ir) +-- انجمن: بخش اصول (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=17) +--- انجمن: مباحثات دروس خارج اصول (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=20) +---- انجمن: اصول استاد سیدمحمدجواد شبیری (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=25) +---- موضوع: سه وجه برای اختصاص استصحاب به شک در رافع (/showthread.php?tid=2264) |
سه وجه برای اختصاص استصحاب به شک در رافع - مسعود عطار منش - 18-اسفند-1399 مرحوم صدر می فرماید سه وجه عمده برای اختصاص استصحاب به موارد احراز مقتضی وجود دارد: 1. ظاهر اولیه ادله استصحاب اینست که متعلق یقین و شک از جمیع جهات حتی زمان متحدند و چون چنین اتحادی در استصحاب درست نیست(چون متعلق یقین حدوث است ولی متعلق شک بقاست) بنابراین برای ایجاد اتحاد باید یک مسامحه کرد و آن اینست که وجود مقتضی را وجود مقتضا تلقی کنیم و این در حاییست که مقتضی محرز باشد. 2. عمومیت ادله استصحاب متوفف بر ارتکاز عقلایی است و این ارتکاز تنها در موارد احراز مقتضی است. 3. لفظ نقص در مقابل ابرام است و مراد از یقین متیقن است و لفظ نقص تنها در مواردی که هیات اتصالیه دارد صادق است لذا لااقل باید متیقن مقتصی بقل داشته باشد تا به این لحاظ علاقه بین معنای حقیقی و مجازی ایجاد شود و مصحح اسناد نقض شود. این اجمالی بود از وجوهی که برای اختصاص استصحاب به موارد احراز مقتضی بیان شده بود. مرحوم صدر در هر سه وجه اشکال می کنند. |