+- مباحثه، تالار علمی فقاهت (http://mobahathah.ir)
+-- انجمن: بخش فقه (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=5)
+--- انجمن: مطالب علمی (فقهی) (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=27)
+--- موضوع: حرمت پوشیدن لباس شهرت (/showthread.php?tid=553)
حرمت پوشیدن لباس شهرت - amirabas - 27-خرداد-1394
در مقاله " تشبّه الرجل بالمرأة و تشبّه المرأة بالرجل" که در پیش شماره اول مجله ی تااجتهاد ص77 به چاپ رسیده ؛ پژوهشگر محترم در زمینه ی لباس شهرت 15 روایت گردآوری کرده است ولی قول به حرمت لباس شهرت را نپذیرفته و فرموده است : « ولکنّ الظاهر أنه لامجال للقول بحرمتها و ان کان الظاهر من البغض و وعدة العذاب فی بعض الروایات الحرمة و ذلک لأن مناسبة الحکم و الموضوع الرتکازیة تقتضی عدم حرمة کلّ مایشهر الانسان به فإنّ اللباس و التجمّلات من الامور الاجتماعیة و الاخلاقیة و لاتناسبها الحرمة فأنت تری أن الشخصیات البارزة فی المجتمع یتوجّه الناس کثیرا الی حرکاتهم و تطوارتهم و زیّهم و البستهم و مرکوبهم و املاکهم و یتفکّهون بذکرها و یشهرونهم فهل یکون اشتراء اللباس الجدید او المرکوب الجدید او غیر ذلک لحاجة او عرس او نحو ذلک حراماً علیهم؟ والشاهد علیه عبائر الاصحاب المتقدّمین الذین صرّحوا فی الکراهة و الظاهر من بعضها الآخر ایضاً کذلک ...»
RE: حرمت پوشیدن لباس شهرت - dinparast - 12-دي-1394
سلام.
ضمن تشکر از پرداختن به این موضوع مغفول و در عین حال مورد پرسش عمومی.
البته بنده به ادله این مطلب مراجعه نکرده ام، اما چند وقت پیش که فتاوای لباس شهرت را می دیدم، احساس کردم لباس شهرت، عنوان گویایی برای موضوع حکمش نیست و ظاهرا منظور آقایان، لباسی است که نسبت به فرد یا جامعه ای، با معیارهای دینی متعارف، زشت و زننده تلقی شود. مثلا یک استاد حوزه، با تی شرت آستین کوتاه در منظر عمومی جلوه کند. یا یک زن مؤمن، با مانتو شلوار صورتی ظاهر شود. قطعا این تظاهرات، از نظر هر عرفی مخالف شأن آن فرد است. همچنین اگر در جامعه ای که پوشش اسلامی مورد توافق عمومی است، حضور یک زن بدون آن پوشش، دون شأن آن جامعه است و زشت تلقی می شود. اما اگر یک زن مؤمن در یک جامعه الحادی پوشش اسلامی را به شکل کامل مراعات کند، موضوع حکم لباس شهرت نخواهد بود؛ زیرا حتی اگر عرف آن جامعه این لباس را زشت بپندارد، بر اساس ارتکاز دینی نگاه نکرده است. هر چند احتمال دارد که کسی معتقد باشد چنین زن مؤمنی نباید در حدی پوشش داشته باشد که این پوشش در آن جامعه، بر اساس موازین عقلایی، دارای آسیب اجتماعی باشد.