نکته علمی: دو نمونه ازکبرای شرطیت وثوق شخصی به صدور در کلام آیت الله سیستانی - نسخه قابل چاپ +- مباحثه، تالار علمی فقاهت (http://mobahathah.ir) +-- انجمن: بخش فقه (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=5) +--- انجمن: مباحثات دروس خارج فقه (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=9) +---- انجمن: فقه استاد شهیدی (http://mobahathah.ir/forumdisplay.php?fid=14) +---- موضوع: نکته علمی: دو نمونه ازکبرای شرطیت وثوق شخصی به صدور در کلام آیت الله سیستانی (/showthread.php?tid=862)

دو نمونه ازکبرای شرطیت وثوق شخصی به صدور در کلام آیت الله سیستانی - HAMZEH - 26-بهمن-1395 آیت الله سیستانی ، وثوق شخصی به صدور را شرط حجیت خبر ثقه می دانند. ازین رو در برخی موارد، برخی روایات را ازین راه کنار گذاشته اند. به دو نمونه زیر توجه کنید: نمونه اول: بطلان نماز در وبر حرام گوشت عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنِ ابْنِ بُكَيْرٍ قَالَ: سَأَلَ زُرَارَةُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الصَّلَاةِ فِي الثَّعَالِبِ وَ الْفَنَكِ وَ السِّنْجَابِ وَ غَيْرِهِ مِنَ الْوَبَرِ فَأَخْرَجَ كِتَاباً زَعَمَ أَنَّهُ إِمْلَاءُ رَسُولِ اللَّهِ ص أَنَّ الصَّلَاةَ فِي وَبَرِ كُلِّ شَيْ‌ءٍ حَرَامٍ أَكْلُهُ فَالصَّلَاةُ فِي وَبَرِهِ وَ شَعْرِهِ وَ جِلْدِهِ وَ بَوْلِهِ وَ رَوْثِهِ وَ أَلْبَانِهِ وَ كُلِّ شَيْ‌ءٍ مِنْهُ فَاسِدَةٌ لَا تُقْبَلُ تِلْكَ الصَّلَاةُ حَتَّى تُصَلِّيَ فِي غَيْرِهِ مِمَّا أَحَلَّ اللَّهُ أَكْلَهُ ثُمَّ قَالَ يَا زُرَارَةُ هَذَا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص فَاحْفَظْ ذَلِكَ يَا زُرَارَةُ فَإِنْ كَانَ مِمَّا يُؤْكَلُ لَحْمُهُ فَالصَّلَاةُ فِي وَبَرِهِ وَ بَوْلِهِ وَ شَعْرِهِ وَ رَوْثِهِ وَ أَلْبَانِهِ وَ كُلِّ شَيْ‌ءٍ مِنْهُ جَائِزَةٌ إِذَا عَلِمْتَ أَنَّهُ ذَكِيٌّ قَدْ ذَكَّاهُ الذَّبْحُ فَإِنْ كَانَ غَيْرَ ذَلِكَ مِمَّا قَدْ نُهِيتَ عَنْ أَكْلِهِ وَ حَرُمَ عَلَيْكَ أَكْلُهُ فَالصَّلَاةُ فِي كُلِّ شَيْ‌ءٍ مِنْهُ فَاسِدَةٌ ذَكَّاهُ الذَّبْحُ أَوْ لَمْ يُذَكِّهِ. ایشان مدعی شده است که این روایت ، مفید وثوق شخصی نیست بنابرین نماز تنها در  حرام‌گوشت‌هایی که سباع  یا مسوخ هستند، ‌باطل خواهد بود اما در پوست مار یا تمساح می شود نماز خواند هرچند حرام گوشت هستند. نمونه دوم: صحت تکبیرة الاحرام درحال ایستاده برای کسی که وظیفه اش نمازنشسته است. عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُصَدِّقِ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ عَمَّارِ بْنِ مُوسَى السَّابَاطِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ السَّهْوِ...عَنْ رَجُلٍ وَجَبَتْ عَلَيْهِ صَلَاةٌ مِنْ قُعُودٍ فَنَسِيَ حَتَّى قَامَ وَ افْتَتَحَ الصَّلَاةَ وَ هُوَ قَائِمٌ ثُمَّ ذَكَرَ قَالَ يَقْعُدُ وَ يَفْتَتِحُ الصَّلَاةَ وَ هُوَ قَاعِدٌ در این روایت ، در مورد کسی که وظیفه اش نماز نشسته بوده است و با این حال، تکبیر را در حال ایستاده گفته است گفته شده است که نمازش باطل است و باید تکبیر را در حال نشسته ادا کند. آیت الله سیستانی، از آن جا که وثوق شخصی به صدور این روایت حاصل نکرده اند نه تنها مطابق مضمون آن فتوا نداده اند بلکه به عکس، برای کسانی که توانایی ادای تکبیر در حال ایستاده دارند واجب دانسته اند که تکبیر را در حال ایستاده انجام داده و سپس نماز را در حال نشسته ادامه دهند.