(14-بهمن-1391, 23:27)وکیلی نوشته: توضیح بیشتر
اگر امام به شخصی مطلبی را فرمود آن شخص مقصود به افهام است و وقتی که او برای شخص دوم نقل می کند، مقصود بالافهام شخص اول، شخص دوم است و وقتی که شخص دوم این مطلب را در کتاب خود می نویسد، مقصود بالافهام تمام کسانی هستند که کتاب او را می خوانند.
از این رو استاد در روایاتی که راوی می گوید شخصی از امام پرسید و امام اینطور فرمود قائلند که اگر احتمال عقلایی قرینه بین سائل و امام بدهیم روایت در حق ما حجت نیست.

(25-بهمن-1391, 10:33)اعلایی نوشته: اما دليلي كه استاد ارائه داده‌اند برای اینکه همه مقصود بافهام هستند تنها مي‌تواند نافي قرائن جزئیه باشد كه وثاقت راوي اقتضا مي‌كند كه آنها را براي مرويٌ له بيان نمايد، اما قرائن عامه كه گاه متكلم به آنها اعتماد مي‌كند اين نوع قرائن را راوي در نقل طبعاً نمي‌آورد.

(16-بهمن-1391, 11:01)16951 نوشته: توضح بیشتر : استاد نظر میرزای قمی را در رابطه با مقصودین بالافهام کبرویا قبول دارند اما صغرویا میگوند ما هم مقصود بالافهام هستیم.