[[align=justify]size=medium]
در مورد سیره یک سری حرفهایی باب شده که دلیلی ندارد، اصلا شاید اشکال فنی پیش نیاید اگر سیره را -حتی سیره عملی در زمان معصوم حتی انجایی
را که احراز کردیم عدم الردع را انکار کنیم. اصلا دلیل اینکه چنین سیره ای باید حجت باشد چیست؟چه برسد به جایی که فقط ارتکاز هست وامام علیه السلام میداند که این شخص در عمل چیزی مرتکب نخواهد شد میگویند وظیفه امام علیه السلام هدایت است، اگر وظیفه امام هدایت است خب باید سیره های مستحدث هم حجت باشد چون امام از انهاهم ساکت است، در
خود سیره عملی اگر امام علیه السلام ساکت شوند از ان عمل چه مشکلی پیش می آید؟ چون ان اشخاص یا غافلند که غافل حکم ندارد ویا جاهلند که باید از امام بپرسند و اگر نپرسند وعمل کنند مقصر هستند تقصیر امام علیه السلام چیست که انها سوال نمیپرسند، امام علیه السلام ایا نسبت به اینده علم دارد یا خیر،پس چرا برای انها بیان نمیکند؟ میگوئید انها اگر جاهلند
وظیفه شان رجوع به اصول عملی است خب در زمان خود معصوم هم همینطور.اصلا خود اصل عملی یک حکم- شرعی است که موضوعش شک است، اما اینکه امام علیه السلام باید حتما حکم واقعی را بیان کند دلیلی
ندارد والشاهد علی ذلک خود تدریجیت بیان احکام که جزو مسلمات است، مگر ان شخصی که از امام علیه السلام میپرسد وامام وظیفه اش را به عموم
می فرمایند با اینکه این عام،خاصی هم دارد ولی هنوز زمانش نرسیده که امام علیه السلام بیان بفرمایند یا فعلا به خاطر مصلحتی ان را بیان نمیکند، اگر وظیفه امام علیه السلام، هدایت به این معنای عام بود که اینها همه خلاف در می امد. خب چه بسا بسیاری از سوالات دیگری هم که بدرد هدایت انها میخورد ولی چون انها نمی پرسند امام علیه السلام جواب نمیدهند، بلکه اگر هم سوال کنند وظیفه امام این نیست که جواب دهند، در روایت احمد بن محمد از اقا امام رضا علیه السلام هست که فَقَدْ فُرِضَتْ عَلَيْكُمُ الْمَسْأَلَةُ
وَ الرَّدُّ إِلَيْنَا وَ لَمْ يُفْرَضْ عَلَيْنَا الْجَوَابُ در بعضی نسخ هم هست "علیکم"بجای "علینا" وروایات مشابهش هم وجود دارد، اینکه چه حکمی الان مصلحت هست یا نیست که امام بفرمایند و وظیفه مردم را مشخص کنند یکی از مسلمات نزد شیعه است واین حرف با
اینکه وظیفه امام علیه السلام هدایت است مطلقا- قطعا سازگار نیست.[/
در مورد سیره یک سری حرفهایی باب شده که دلیلی ندارد، اصلا شاید اشکال فنی پیش نیاید اگر سیره را -حتی سیره عملی در زمان معصوم حتی انجایی
را که احراز کردیم عدم الردع را انکار کنیم. اصلا دلیل اینکه چنین سیره ای باید حجت باشد چیست؟چه برسد به جایی که فقط ارتکاز هست وامام علیه السلام میداند که این شخص در عمل چیزی مرتکب نخواهد شد میگویند وظیفه امام علیه السلام هدایت است، اگر وظیفه امام هدایت است خب باید سیره های مستحدث هم حجت باشد چون امام از انهاهم ساکت است، در
خود سیره عملی اگر امام علیه السلام ساکت شوند از ان عمل چه مشکلی پیش می آید؟ چون ان اشخاص یا غافلند که غافل حکم ندارد ویا جاهلند که باید از امام بپرسند و اگر نپرسند وعمل کنند مقصر هستند تقصیر امام علیه السلام چیست که انها سوال نمیپرسند، امام علیه السلام ایا نسبت به اینده علم دارد یا خیر،پس چرا برای انها بیان نمیکند؟ میگوئید انها اگر جاهلند
وظیفه شان رجوع به اصول عملی است خب در زمان خود معصوم هم همینطور.اصلا خود اصل عملی یک حکم- شرعی است که موضوعش شک است، اما اینکه امام علیه السلام باید حتما حکم واقعی را بیان کند دلیلی
ندارد والشاهد علی ذلک خود تدریجیت بیان احکام که جزو مسلمات است، مگر ان شخصی که از امام علیه السلام میپرسد وامام وظیفه اش را به عموم
می فرمایند با اینکه این عام،خاصی هم دارد ولی هنوز زمانش نرسیده که امام علیه السلام بیان بفرمایند یا فعلا به خاطر مصلحتی ان را بیان نمیکند، اگر وظیفه امام علیه السلام، هدایت به این معنای عام بود که اینها همه خلاف در می امد. خب چه بسا بسیاری از سوالات دیگری هم که بدرد هدایت انها میخورد ولی چون انها نمی پرسند امام علیه السلام جواب نمیدهند، بلکه اگر هم سوال کنند وظیفه امام این نیست که جواب دهند، در روایت احمد بن محمد از اقا امام رضا علیه السلام هست که فَقَدْ فُرِضَتْ عَلَيْكُمُ الْمَسْأَلَةُ
وَ الرَّدُّ إِلَيْنَا وَ لَمْ يُفْرَضْ عَلَيْنَا الْجَوَابُ در بعضی نسخ هم هست "علیکم"بجای "علینا" وروایات مشابهش هم وجود دارد، اینکه چه حکمی الان مصلحت هست یا نیست که امام بفرمایند و وظیفه مردم را مشخص کنند یکی از مسلمات نزد شیعه است واین حرف با
اینکه وظیفه امام علیه السلام هدایت است مطلقا- قطعا سازگار نیست.[/
