18-ارديبهشت-1397, 19:17
(آخرین تغییر در ارسال: 18-ارديبهشت-1397, 19:18 توسط محمود رفاهی فرد.)
مگر قبول نداشتید که می شود دو آیه بدوا متناقض به نظر برسند اما به لحاظ قرائن محفوف به کلام، عرفا معلوم شود که مراد از دو آیه به نحوه ای است که تناقضی ندارند؟
اگر امکان این را بپذیریم اولا و ثانیا احتمال این را بدهیم که در موارد دلالت سنت بر نسخ، در خارج چنین امری بوده است (قرائن عرفی محفوف به کلام بوده که روشن می کرده آیه ی دوم ناسخ است مانند جایی که خود آیه متضمن نسخ آیه ی دیگری است) چه مانعی از قبول این نسخ است؟ (مفروض این است که مقتضی دلالت سنت بر نسخ صدورا و دلاله تمام است و بحث بر سر مانع از پذیرش چنین سنتی است)
اگر امکان این را بپذیریم اولا و ثانیا احتمال این را بدهیم که در موارد دلالت سنت بر نسخ، در خارج چنین امری بوده است (قرائن عرفی محفوف به کلام بوده که روشن می کرده آیه ی دوم ناسخ است مانند جایی که خود آیه متضمن نسخ آیه ی دیگری است) چه مانعی از قبول این نسخ است؟ (مفروض این است که مقتضی دلالت سنت بر نسخ صدورا و دلاله تمام است و بحث بر سر مانع از پذیرش چنین سنتی است)