9-مهر-1397, 12:52
سلام. ظاهرا حسن و قبحی که محل بحث است در مورد عقلی بودن آن بحث می کنند به عناوین برمی گردد نه به ذات افعال. مثلا حرف زدن به خودی خود یک فعل تکوینی است و از آن جهت که بذاته یک فعل وجودی است و حسن است مورد بحث نیست ولی وقتی عنوان کذب یا صدق روی آن آمد متصف به قبیح یا حسن می شود. حال اگر همین کذب عنوان دیگری مثل نجات جان نبی هم بگیرد عنوان حسن نجات نبی بر عنوان قبح کذب غلبه میکند و فعل حسن خواند بودو هر یک از این عناوین ممکن است با آمدن عنوان دیگر حسن یا قبح خود را از دست بدهد(بنابر یک قول) تا جایی که به یک عنوان ذاتی مثل عدل یا ظلم برسد که دیگر حسن و قبح آن قابل انفکاک نیست. شاید با این بیان فرقی بین قبح مقید و قبح اقتضایی نباشد.
[یا علی]
