25-دي-1397, 07:49
استاد در جلسۀ112 مورخ 15/7/97 فرمودند:
با توجه به این که غرض از اوامر و نواهی بعث و زجر مکلف است و انبعاث و انزجار نوعی در موارد خارج از محل ابتلاء وجود ندارد لذا گفته شده است که اوامر و نواهی تحریکیه شامل چنین مواردی نمیشوند و لکن احکام وضعیه به داعی تحریک مکلف نیستند لذا شمولشان نسبت به موارد خارج از محل ابتلاء بلا مانع است پس مولا می تواند به عبدش بگوید اناء سلطان هند نجس است ولی نمی تواند او را از خوردن آن بصورت مطلق و بدون اشتراط به ابتلاء منع کند .
ان قلت : احکام واضعیه همیشه نیاز به مصححی دارند و مصحح آنها احکام تکلیفیه است لذا احکام وضعیه نیز بلحاظ مصححشان متضمن تحریک اند . قلت : یکی از انگیزه ها در خطابات وضعیه انسجام دادن به قانون و یکدست بودن آن است و همین مصحح عمومیت احکام وضعی است ولو در برخی موارد تحریکی به دنبالش نباشد .
با توجه به این که غرض از اوامر و نواهی بعث و زجر مکلف است و انبعاث و انزجار نوعی در موارد خارج از محل ابتلاء وجود ندارد لذا گفته شده است که اوامر و نواهی تحریکیه شامل چنین مواردی نمیشوند و لکن احکام وضعیه به داعی تحریک مکلف نیستند لذا شمولشان نسبت به موارد خارج از محل ابتلاء بلا مانع است پس مولا می تواند به عبدش بگوید اناء سلطان هند نجس است ولی نمی تواند او را از خوردن آن بصورت مطلق و بدون اشتراط به ابتلاء منع کند .
ان قلت : احکام واضعیه همیشه نیاز به مصححی دارند و مصحح آنها احکام تکلیفیه است لذا احکام وضعیه نیز بلحاظ مصححشان متضمن تحریک اند . قلت : یکی از انگیزه ها در خطابات وضعیه انسجام دادن به قانون و یکدست بودن آن است و همین مصحح عمومیت احکام وضعی است ولو در برخی موارد تحریکی به دنبالش نباشد .
