19-آبان-1398, 19:20
استاد سید احمد مددی فرمودند: امکان دارد که گفته شود معاطات یک نوع معاوضیه مالکیه است. یعنی مالک مسلط بر اموال خودش هست و میتواند ان را به دیگری تملیک کند هر چند که با لفظ نباشد. به این نوع معامله، معاوضه مالکیه گفته میشود. بعد یک مثالی را که بین اهل تسنن معروف است مطرح کردند. اهل تسنن در طلاق بِدعی ( طلاقی زنی که در حال حیض است) میگویند( البته مشهور است) این طلاق حرام است ولی صحیح است. ولی شیعه میگوید هم حرام است و هم باطل است. اهل تسنن اشکال میکنند که وقتی طلاق به دست مرد است و خودش میگوید این زن بر من حرام است دیگر معنا ندارد که حلال باشد و الا تحلیل حرام لازم میاید. در معاطات نیز گفته میشود که وقتی کسی صاحب مال است و مالک است و خودش تملیک میکند دیگر معنا ندارد که بگوییم اباحه رخ داده است. نهایتا مبرِز میخواهد که دارد و ان فعل است.
البته استاد در نهایت قبول نکردند. نظر شما در مورد این استدلال چیست؟
جلسه 22 تاریخ 18 ابان 98
البته استاد در نهایت قبول نکردند. نظر شما در مورد این استدلال چیست؟
جلسه 22 تاریخ 18 ابان 98