26-خرداد-1399, 18:46
یکی از اشکالاتی که بر خطابات قانونیه مطرح شده است این است که خطابات شرعیه به مقید به قادرین هستند زیرا ایه شریفه لا یکلف الله نفسا الا وسعها دلالت میکند که خداوند به عاجز تکلیف نمیکند لذا خطابات قانونیه صحیح نیست
در جواب گفته شده است که ایه شریفه ناظر به فعلیت حکم نیست بلکه ناظر به تنجز احکام است و تنجز احکام نیست به عاجز را مانع میشود. زیرا در ایه شریفه بحث کلفت مطرح شده است صرف فعلیت قانون که کلفت زا نیست تا ایه ان را بردارد. این تنجز حکم است که کلفت اور است و در حق عاجز نفی شده است. لذا در ادامه ایه شریفه بحث مواخذه مطرح شده است و مواخذه با مقام تنجز حکم سازگاری دارد.
