18-شهريور-1399, 12:59
به نظر ماده و صیغه امر تنها یک معنا دارد و آن انشاء دستور و الزام است؛ حتی اگر از دانی صادر شده باشد و یا اینکه ارشادی و یا وضعی باشد؛ زیرا در تمامی این موارد الزام از ناحیه آمر وجود دارد ولی التزام عملی مامور، حتمی نیست.
با توجه به این مطلب در اطاعت اوامر پدر و مادر تنها اطاعت الزامات آنها لازم است.
این اشکال که تقسیم امر به استحبابی و وجوبی دلالت بر اعم بودن امر از الزام دارد، صحیح نیست؛ زیرا امر در استعمالات استحبابی، مجاز است و عرفا در اینگونه موارد اصلا امر محقق نشده است.
با توجه به این مطلب در اطاعت اوامر پدر و مادر تنها اطاعت الزامات آنها لازم است.
این اشکال که تقسیم امر به استحبابی و وجوبی دلالت بر اعم بودن امر از الزام دارد، صحیح نیست؛ زیرا امر در استعمالات استحبابی، مجاز است و عرفا در اینگونه موارد اصلا امر محقق نشده است.