دوستان محترم سلام علیکم
می دانیم که یکی از کارهای طلاب از قدیم تقریر نویسی مطالب اساتید بوده است.
شیوه ی تقریر نویسی در گذشته با حال تغییر کرده است. شنیده ایم که در درس بزرگان، نوشتن مطلبی در کلاس درس، نشانه ی بی سوادی بوده و حتی کسانی که می خواستند چیزی بنویسند، پنهان می شدند.
تقریر نویسی در آن زمان مربوط به خارج از کلاس درس بوده است.
اما الان گاهی ننوشتن در کلاس درس نوعی بی توجهی به درس قلمداد می شود.
سوال من در مورد نوع تقریر نویسی است. آیا این نوع تقریر نویسی که گاهی انجام می دهیم و عین کلمات استاد را پیاده می کنیم، تقریر است یا به قول یکی از اساتید، املاء نویسی و امالی است؟!
مخصوصا اینکه فایل صوتی بعضی از دروس، تایپ می شود و متن کامل آن در اختیار طلاب قرار می گیرد.
انتظار ما از تقریرات چیست و چه استفاده ای از آن خواهیم کرد؟
دوستان محترم لطفا نکات و آموزش های خود را در مورد بهترین نوع تقریر نویسی بیان کنند.
می دانیم که یکی از کارهای طلاب از قدیم تقریر نویسی مطالب اساتید بوده است.
شیوه ی تقریر نویسی در گذشته با حال تغییر کرده است. شنیده ایم که در درس بزرگان، نوشتن مطلبی در کلاس درس، نشانه ی بی سوادی بوده و حتی کسانی که می خواستند چیزی بنویسند، پنهان می شدند.
تقریر نویسی در آن زمان مربوط به خارج از کلاس درس بوده است.
اما الان گاهی ننوشتن در کلاس درس نوعی بی توجهی به درس قلمداد می شود.
سوال من در مورد نوع تقریر نویسی است. آیا این نوع تقریر نویسی که گاهی انجام می دهیم و عین کلمات استاد را پیاده می کنیم، تقریر است یا به قول یکی از اساتید، املاء نویسی و امالی است؟!
مخصوصا اینکه فایل صوتی بعضی از دروس، تایپ می شود و متن کامل آن در اختیار طلاب قرار می گیرد.
انتظار ما از تقریرات چیست و چه استفاده ای از آن خواهیم کرد؟
دوستان محترم لطفا نکات و آموزش های خود را در مورد بهترین نوع تقریر نویسی بیان کنند.
