25-اسفند-1393, 21:02
مرحوم خویی می فرماید که طلاق وکیل، طلاق صادر از خود موکل نیست هر چند اسناد طلاق به موکل صحیح است زیرا فعل وکیل مانند فعل موکل است و وکیل نائب از اوست و گویا خود او طلاق را انجام داده است.
و چون طلاق از وکیل صادر شده و او هم حاضر و متمکن از استعلام حال بوده لذا اگر در حال حیض واقع شود باطل است.
و اینکه استاد فرمودند ظاهر عبارت تنقیح این است که طلاق وکیل، طلاق موکل نیست و این سخن صحیح نیست و باید توجیه شود؛ می گوییم که ظاهر عبارت تنقیح چنین نیست بلکه ظاهر این است که طلاق وکیل طلاق موکل است ولی طلاق از خود موکل صادر نشده است و تأکید مرحوم خویی روی صدور اصل طلاق است که واضح است که از خود موکل صادر نشده است و با این سخن فرموده که وقتی از وکیل صادر شده و او هم حاضر بوده و متمکن، نتیجه گرفته که طلاق در حال حیض باطل است.
و اینکه استاد فرمودند شاید مراد ایشان انصراف باشد که طلاق غائب انصراف دارد و هر چند این صورت هم طلاق غائب است اما شامل آن نمی شود؛ می گوییم که معنای اینکه طلاق وکیل، طلاق موکل است این است که گویا خود موکل است که طلاق را انجام داده یعنی گویا این شخصی که وکیل است خود موکل است و خود او طلاق را می خواند و واضح است که نتیجه جانشین شدن موکل به جای وکیل این می شود که موکل حاضر است نه غائب. لذا بیان مرحوم خویی فنی است و از باب انصراف نیست.
و چون طلاق از وکیل صادر شده و او هم حاضر و متمکن از استعلام حال بوده لذا اگر در حال حیض واقع شود باطل است.
و اینکه استاد فرمودند ظاهر عبارت تنقیح این است که طلاق وکیل، طلاق موکل نیست و این سخن صحیح نیست و باید توجیه شود؛ می گوییم که ظاهر عبارت تنقیح چنین نیست بلکه ظاهر این است که طلاق وکیل طلاق موکل است ولی طلاق از خود موکل صادر نشده است و تأکید مرحوم خویی روی صدور اصل طلاق است که واضح است که از خود موکل صادر نشده است و با این سخن فرموده که وقتی از وکیل صادر شده و او هم حاضر بوده و متمکن، نتیجه گرفته که طلاق در حال حیض باطل است.
و اینکه استاد فرمودند شاید مراد ایشان انصراف باشد که طلاق غائب انصراف دارد و هر چند این صورت هم طلاق غائب است اما شامل آن نمی شود؛ می گوییم که معنای اینکه طلاق وکیل، طلاق موکل است این است که گویا خود موکل است که طلاق را انجام داده یعنی گویا این شخصی که وکیل است خود موکل است و خود او طلاق را می خواند و واضح است که نتیجه جانشین شدن موکل به جای وکیل این می شود که موکل حاضر است نه غائب. لذا بیان مرحوم خویی فنی است و از باب انصراف نیست.
