22-دي-1394, 09:07
ایشان در مقدمه ی نهم می فرماید در جایی که دو اطلاق بیانگر حکم فعلی باشند و بر مبنای امتناع باید قائل به تعارض بشویم چرا که در اینجا ما علم به کذب یکی از این دو حکم فعلی داریم و با رفتن حکم فعلی دیگر علم بوجود مقتضی یکی از دو حکم در مجمع نخواهیم داشت و تنها راه کشف ملاک وجود حکم فعلی می باشد ولی در تنبیه دهم مخالف این کلام را فرموده اند و در مورد جاهل قاصر فرمودند اگر چه در مجمع (نماز در دار غصبی )امری برای او وجود ندارد لکن از راه ملاک نماز او تصحیح می شود
و سوال اینجاست با نبود امر از کجا علم به ملاک و مقتضی داریم؟؟
و سوال اینجاست با نبود امر از کجا علم به ملاک و مقتضی داریم؟؟
