17-فروردين-1393, 21:27
(آخرین تغییر در ارسال: 17-فروردين-1393, 21:30 توسط مهدی قنبریان.)
بر اساس آنچه كه گذشت در رواياتي كه در صدد بيان ملاك تعيين ابتدا و انتهاي ماه رمضان آمده است: «صم للروية و أفطر للروية»، نميتوان از اطلاق رويت در اين روايات جواز رويت با ابزار را استفاده نمود، زيرا مقصود به افهام در اين روايات مردم زمان صدور روايت هستند و با توجه به اينكه در بين آنها رويت با چشم مسلح وجود نداشته و تنها بوسيله چشم عادي صورت ميگرفته است، در صورتي كه مراد جدّي متكلم رويت با چشم عادي بوده باشد ميتواند با تكيه به عدم وجود رويت با چشم مسلح از عبارت مطلق استفاده نمايد و وظيفه تقييد نخواهد داشت.
اگر اطلاق را عبارت از تمام الموضوع للحکم بودن بدانیم این سخن صحیح نیست چرا که بر اساس این مبنا معصوم علیه السلام هر چیزی که دخیل در حکم باشد را باید بیان کند.
اگر اطلاق را عبارت از تمام الموضوع للحکم بودن بدانیم این سخن صحیح نیست چرا که بر اساس این مبنا معصوم علیه السلام هر چیزی که دخیل در حکم باشد را باید بیان کند.