14-بهمن-1396, 10:49
سوال؟
مقدمه :
مرحوم آخوند میفرمایند : اسم جنس، مانند رجل «وضعا» دالّ بر ماهيّت مبهمه مى باشد و هيچ قيدى ضميمه آن نيست، حتّى قيد شياع و سريان هم مانند ساير قيود و خصوصيّات، خارج از دائره موضوع له مى باشد و اگر بنا باشد بر شيوع و سريان دلالت نمايد بايد قرينه حاليه، مقاليّه يا قرينه حكمت- يعنى: مقدّمات حكمت- ثابت و محقّق باشد.
بديهى است كه قرينه حاليه، عبارت از خصوصيّات و حال متكلّم و قرينه مقاليّه، لفظيّه است لكن مقدّمات حكمت، قرينه عقليّه است.
اما سوال این جاست که نقش مقدمات حکمت در کلام مطلق چیست آیا با احراز تمامیت مقدمات حکمت برای اطلاق تبادر و ظهور ایجاد میشود یا استفاده شيوع و سريان به استناد همان قرينه حكمت است نه به استناد اينكه فرضا رقبه، دالّ بر شيوع و سريان است یا اصلا ظهور موجود را به مراد نسبت میدهد ؟
مقدمه :
مرحوم آخوند میفرمایند : اسم جنس، مانند رجل «وضعا» دالّ بر ماهيّت مبهمه مى باشد و هيچ قيدى ضميمه آن نيست، حتّى قيد شياع و سريان هم مانند ساير قيود و خصوصيّات، خارج از دائره موضوع له مى باشد و اگر بنا باشد بر شيوع و سريان دلالت نمايد بايد قرينه حاليه، مقاليّه يا قرينه حكمت- يعنى: مقدّمات حكمت- ثابت و محقّق باشد.
بديهى است كه قرينه حاليه، عبارت از خصوصيّات و حال متكلّم و قرينه مقاليّه، لفظيّه است لكن مقدّمات حكمت، قرينه عقليّه است.
اما سوال این جاست که نقش مقدمات حکمت در کلام مطلق چیست آیا با احراز تمامیت مقدمات حکمت برای اطلاق تبادر و ظهور ایجاد میشود یا استفاده شيوع و سريان به استناد همان قرينه حكمت است نه به استناد اينكه فرضا رقبه، دالّ بر شيوع و سريان است یا اصلا ظهور موجود را به مراد نسبت میدهد ؟
