15-بهمن-1396, 11:36
اگر در کلام قیدی وارد شود برای این که قید لغو نباشد باید در صورت نبودش آن حکم فی الجمله ولو بنحو سشالبۀ جزئیه منتفی باشد مثلا اگر همه افراد عالم لازم الاکرام باشند و ما علماء اصولی را تخصیص به ذکر بدهیم و در عین حال باقی علماء نیز لزوم اکرام داشته باشند ذکر قید اصولی بودن لغو است ؛ البته شایان ذکر است این نکته در همه جا جریان ندارد و گاه ممکن است حتی این مقدار مفهوم هم نداشته باشد و در عین حال لغویتی هم در کار نیست یکی از مواردی که هیچ مفهومی ندارد اینست که فردی را که تخصیص به ذکر میدهیم فرد خفی باشد یعنی اگر برای دفع توهم عدم شمول حکم نسبت به عالم فاسق گفتیم اگر العالم الفاسق معنایش این نیست که علمای غیر فاسق فی الجمله لزوم اکرام ندارند.
