28-فروردين-1392, 08:40
(آخرین تغییر در ارسال: 13-ارديبهشت-1392, 12:10 توسط سید محمود فریمانه.)
استاد شهیدی بر خلاف محقق عراقی وآقای صدر وخوئی وتبریزی رحمهم الله اصالة التطابق بین مقام ثبوت واثبات را قبول ندارد، آن بزرگواران می گویند هر قیدی که در خطاب ذکر شد ظاهر این استکه در مقام ثبوت در شخص این حکم دخالت دارد.
لکن لا شاهد علی هذا الاصل، زیرا اگر شارع گفت بول الشاة طاهر شاید مجعول این استکه بول ما لا یؤکل لحمه طاهر ولی در خطاب یکی از مصادیق آن را به علتی مثل مثلا متعارف بودن نقل کرده است، والا باید قائل به مفهوم لقب شد.
و لذا لا یمکن التمسک باصالة التطابق لاثبات مفهوم الوصف فی الجملة، بل یتمسک باللغویة.
لکن لا شاهد علی هذا الاصل، زیرا اگر شارع گفت بول الشاة طاهر شاید مجعول این استکه بول ما لا یؤکل لحمه طاهر ولی در خطاب یکی از مصادیق آن را به علتی مثل مثلا متعارف بودن نقل کرده است، والا باید قائل به مفهوم لقب شد.
و لذا لا یمکن التمسک باصالة التطابق لاثبات مفهوم الوصف فی الجملة، بل یتمسک باللغویة.
