امتیاز موضوع:
  • 0 رای - 0 میانگین
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
نکته علمی: سه احتمال در « اذا بلغت التقیه الدم فلا تقیه»
#1
احتمال اول
مراد از دم مطلق دم مومن است. یعنی زمانی که تقیه کردن شما باعث ریخته شدن خون مومنی می شود ،تقیه مشروع نیست.
احتمال دوم:
مراد از دم ،خصوص دم امام علیه السلام است. به قرینه ی صدر و ذیل روایت که مربوط به امام معصوم علیه السلام است
مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الطُّوسِيُّ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ يَعْقُوبَ يَعْنِي ابْنَ يَزِيدَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ‏ شُعَيْبٍ الْعَقَرْقُوفِيِّ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ لَمْ‏ تَبْقَ الْأَرْضُ إِلَّا وَ فِيهَا مِنَّا عَالِمٌ يَعْرِفُ الْحَقَّ مِنَ الْبَاطِلِ قَالَ إِنَّمَا جُعِلَتِ التَّقِيَّةُ لِيُحْقَنَ بِهَا الدَّمُ فَإِذَا بَلَغَتِ التَّقِيَّةُ الدَّمَ فَلَا تَقِيَّةَ وَ ايْمُ اللَّهِ لَوْ دُعِيتُمْ لِتَنْصُرُونَا لَقُلْتُمْ لَا نَفْعَلُ إِنَّمَا نَتَّقِي وَ لَكَانَتِ التَّقِيَّةُ أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِنْ آبَائِكُمْ وَ أُمَّهَاتِكُمْ وَ لَوْ قَدْ قَامَ الْقَائِمُ- مَا احْتَاجَ إِلَى مُسَاءَلَتِكُمْ عَنْ ذَلِكَ وَ لَأَقَامَ فِي كَثِيرٍ مِنْكُمْ مِنْ أَهْلِ النِّفَاقِ حَدَّ اللَّهِ.
وسائل الشيعة، ج‏16، ص: 234
صدر روایت در مورد خالی نبودن زمین از امام علیه السلام است و در ادامه می فرماید: تقیه برای حفظ جان امام علیه السلام قرار داده شده و وقتی که جان امام در خطر باشد دیگر تقیه ای نیست اما وقتی که شما برای حفظ جان امام فرا خوانده شوید می گویید ما نمی آییم چون تقیه می کنیم!
احتمال سوم (مرحوم ایروانی)
روایت معنای دیگری را بیان می کند و می گوید: تقیه تا جایی است که منجر به حفظ دم شود اما اگر مسئله به جایی رسید که چه تقیه شود و چه نشود جان شخص گرفته خواهد شد ،دیگر تقیه معنا نخواهد داشت. مثلا اگر سوال عقیدتی از من کردند و من میدانم که چه تقیه بکنم و چه نکنم من را خواهند کشت ،اینجا دیگر تقیه معنا ندارد:
يقرب عندي أنّ المراد من هذه الأحاديث أمر وجداني يدركه العقل و هو أنّ التقيّة لمّا شرّعت لغاية حفظ النّفس فإذا لم تكن هذه الغاية موجودة بل كان الشخص مقتولا لا محالة اتقى أو لم يتّق فلا تقيّة لانتفاء ما هو الغرض من تشريع التقيّة
حاشية المكاسب (للإيرواني)، ج‌1، ص: 48
پاسخ
 سپاس شده توسط مسعود عطار منش
#2
احتمال دوم و سوم خلاف ظاهر است .
بررسی احتمال دوم :
ظهور اولی ال در الدم در جنس است نه خصوص خون امام علیه السلام و صدر و ذیل اگر چه در مورد امام معصوم باشد نه قرینۀ قطعی است نه ما یصلح للقرینیه ؛ قرینۀ قطعی نبودنش که واضح است چون نهایتا موجب شک در شمول حدیث نسبت به ماعدای خون معصوم می شود نه علم به عدم شمول و ما یصلح للقرینیه هم نیست چون ما یصلح للقرینیه چیزی است که صلاحیت قرینیت دارد و ما نمی دانیم متکلم به آن اعتماد کرده است یا نه ولی این صدر و ذیل اصلاً صلاحیت اعتماد را ندارد یعنی متکلمی که در مقام بیان است برای افهام مرادش حکیمانه نیست که به یک چنین امری که هم با عمومیت سازگار است و هم با اختصاص تکیه کند پس آن ظهور اولی بلا مانع بوده و مستقر میشود .
بررسی احتمال سوم :
فرمایش مرحوم ایروانی نیز مخدوش به نظر می رسد چون غایت تقیه در روایت بلوغ تقیه به دم بیان شده است یعنی اگر تقیه به خون برسد یا به عبارتی اگر تقیه موجب خون ریزی شود نه این که چه تقیه بکنی چه نکنی خون ریخته شود چون این مساله دیگر بلوغ تقیه به دم نیست .
پاسخ


موضوعات مشابه ...
موضوع نویسنده پاسخ بازدید آخرین ارسال
  احتمال وجود قرائن حالیه شخصیه نسبت به آیات قرآن Payam_Khajei 0 81 24-بهمن-1402, 14:48
آخرین ارسال: Payam_Khajei
  احتمال نقل به معنا مانع تمسک به استصحاب عدم ازلی است موحدی اصل 0 411 27-آبان-1401, 02:17
آخرین ارسال: موحدی اصل
  احتمال وجود قرینه ی حالیه، مانع تمسک به ظهور خطاب محمود رفاهی فرد 3 1,026 17-دي-1400, 11:58
آخرین ارسال: صدرا
  بیان آقای سیستانی در کیفیت اجرای قرعه ( لحاظ احتمال در اجرای قرعه) مهدی منصوری 0 2,569 15-بهمن-1396, 19:43
آخرین ارسال: مهدی منصوری

پرش به انجمن:


کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان