امتیاز موضوع:
  • 0 رای - 0 میانگین
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
معقولیت سببیت منسوب به معتزله
#1
استاد شهیدی:
سببیت منسوبه به معتزله: این سببیت منسوب به معتزله معقول تر هست. بگوید هر حکمی ثابت است مثلا شرب تتن حلال است مگر کسی که اعتقاد پیدا کند یا اماره پیدا کند بر حرمت آن. این معقول است ولکن کسی که علم پیدا کرد به عدم حرمت یا اماره بر عدم حرمت پیدا کرده، اینکه بگوئیم حرمت در حقش رفع واقعی شده است این خلاف اطلاقات تکالیف هست و خلاف ظاهر ادله شرعیه است که احکام در حق همه ثابت است منتهی جاهل یا معتقد به عدم یا کسی که اماره بر عدم دارد معذور است. که حداقل در روایات اهل بیت علیهم السلام این هست که کل شیء لک حلال حتی تعرف أنه حرام. که بعد از اینکه فهمیدی کشف می شود که قبلا حرام بوده است منتهی معذور بوده ای.

در سببیت معتزله باید برای اینکه بگوئیم بعد از اماره بر خلاف حکم واقعی حکم طبق همین اماره مخالفه جعل شده است، باید ملتزم بشوند که ما یک حکم واقعی داریم، این فعل حرام است مگر اماره بر خلاف آن قائم بشود. اگر اماره بر خلاف قائم شد مثلا اگر اماره بر وجوب قائم شد خب اینجا باید جعل وجوب شده باشد. این محذور عقلی ندارد فقط خلاف اطلاقات است.
پاسخ


پرش به انجمن:


کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان