27-آذر-1397, 19:34
مرحوم آخوند در کفایه میفرماید: صیغه امر دارای معنای واحدی است که انشاء طلب است ولی دواعی متعددی دارد مانند بعث حقیقی و تعجیز و ..
صاحب کتاب منتقی الاصول میفرماید: علاوه بر اینکه معنا واحد است داعی نیز واحد است زیرا داعی یعنی چیزی که در خارج بر فعل مترتب میشود اما مثل تعجیز که بر صیغه امر مترتب نمیشود زیرا از اول خداوند قران را به گونه ای نازل کرده است که انسان ها عاجز از اوردن مثل ان هستند فلذا تعجیز بر فاتوا مترتب نمیشود و هکذا در تهدید و امتحان و..... بله در استهزاء مطلب درست است که بر صیغه مترتب میشود.
جواب استاد گنجی: منظور از داعی بودن موارد ذکر شده، ابراز آنها است یعنی ابراز عاجز بودن انسان ها مترتب بر صیغه امر است و یا ابراز تهدید مترتب بر صیغه است نه اینکه منظور خود تعجیز یا تهدید و غیره باشد.
صاحب کتاب منتقی الاصول میفرماید: علاوه بر اینکه معنا واحد است داعی نیز واحد است زیرا داعی یعنی چیزی که در خارج بر فعل مترتب میشود اما مثل تعجیز که بر صیغه امر مترتب نمیشود زیرا از اول خداوند قران را به گونه ای نازل کرده است که انسان ها عاجز از اوردن مثل ان هستند فلذا تعجیز بر فاتوا مترتب نمیشود و هکذا در تهدید و امتحان و..... بله در استهزاء مطلب درست است که بر صیغه مترتب میشود.
جواب استاد گنجی: منظور از داعی بودن موارد ذکر شده، ابراز آنها است یعنی ابراز عاجز بودن انسان ها مترتب بر صیغه امر است و یا ابراز تهدید مترتب بر صیغه است نه اینکه منظور خود تعجیز یا تهدید و غیره باشد.