10-مهر-1399, 13:41
اطلاق اثباتی مادامی که قرنیه بر خلاف نباش کاشف از اطلاق ثبوتی هست در ما نحن فیه هم سیره قرینه ی بر خلاف مولا نیست عقلا سیره و مرتکزی دارند شارع نیز حکمش جداست وعند الشک هم اصاله التطابق جاری می شود.
اشکال: رابطه سیره و دلیل لفظی
|
|||
10-مهر-1399, 13:41
اطلاق اثباتی مادامی که قرنیه بر خلاف نباش کاشف از اطلاق ثبوتی هست در ما نحن فیه هم سیره قرینه ی بر خلاف مولا نیست عقلا سیره و مرتکزی دارند شارع نیز حکمش جداست وعند الشک هم اصاله التطابق جاری می شود.
14-مهر-1399, 13:27
سیره نمیتواند ما یصلح للقرینیة باشد؟
28-مهر-1399, 20:05
(10-مهر-1399, 13:41)عرفان عزیزی نوشته: اطلاق اثباتی مادامی که قرنیه بر خلاف نباش کاشف از اطلاق ثبوتی هست در ما نحن فیه هم سیره قرینه ی بر خلاف مولا نیست عقلا سیره و مرتکزی دارند شارع نیز حکمش جداست وعند الشک هم اصاله التطابق جاری می شود. اصل بحث در همین است که آیا وجود ارتکاز عقلایی قرینهای بر عدم اطلاق حکم مولا هست یا خیر؟ به عبارت دیگر، بحث، یک بحث صغروی است در وجود قرینه. در این کبری که «در فرض عدم وجود قرینه، اطلاق ثابت است» بحثی نیست.
17-بهمن-1401, 22:14
شاید دلیل مرحوم تبریزی این است
که چرا با وجود چنین سیره عامی امام علیه السلام خاص فرمودند و خاص را امضا میکند، خب همان سیره را امضا میکردند، بله اگر قرینه خاصی برای اینکه اینگونه فرموده اند احراز شود عقلا به سیره عام تمسک میکنند والا لغویت ذکر خاص لازم میاد.
| |||
|