مولوی بودن اوامری که به اجزاء تعلق گرفته است

[خیشه]

به مناسبت بحث معنای صیغه امر استاد گنجی فرمود: شارع برای امر به اجزاء مرکبات دو راه امکان دارد یکی این که امر به خود مرکب داشته باشد و دیگری این است که یک امر داشته باشد ولی منحل به اجزاء شود و تا زمانی که راه دوم امکان دارد وجهی ندارد که راه اول انتخاب بشود و در نتیجه حمل بر اوامر ارشادی شود. پس میتوان گفت امری که به مرکب تعلق گرفته است امر مولوی است اما ضمنی است.

[مسعود عطار منش]

تا زمانی که راه دوم امکان دارد وجهی ندارد که راه اول انتخاب بشود و در نتیجه حمل بر اوامر ارشادی شود.

اولا چرا وجهی ندارد لطفا بیشتر توضیح دهید ؟
ثانیا چرا حمل به راه اول ارشادی شود و مراد از ارشادی بودن دقیقا چیست ؟

[خیشه]

تا زمانی که راه دوم امکان دارد وجهی ندارد که راه اول انتخاب بشود و در نتیجه حمل بر اوامر ارشادی شود.

اولا چرا وجهی ندارد لطفا بیشتر توضیح دهید ؟
ثانیا چرا حمل به راه اول ارشادی شود و مراد از ارشادی بودن دقیقا چیست ؟

جواب سوال اول: ظاهرا اصل اولی در خطاباتی که جانب شارع در معاملات صادر میشود مولوی بودن است و فرض این است که راه تحفظ بر این اصل اولی وجود دارد پس وجهی ندارد که حمل بر ارشادی شود. شاید دلیل اصل اولی برمولویت نیز تناسب مقام مولویت باشد.
جواب سوال دوم: اگر مولوی بودن امکان نداشته باشد باید حمل بر ارشادی شود چون غیر از این دو نوع امر که چیز دیگری نداریم. و مراد از اراشادی این است که راهنمایی به جزئیت و شرطیت اجزا و شرایط دارد لذا اگر کسی شرط را بجا نیاورد هتک حرمت مولی نیست اما اگر گفته شود مولوی است هتک حرمت مولی است.