بازگشت تخصیص به تصرف در مراد تفهیمی

[مسعود عطار منش]

درس خارج اصول جلسه 70 مورخ1401/11/9
لازم نیست تخصیص همیشه مراد جدی را از حجیت ساقط کند چون گاهی نتیجه تخصیص، حمل دلیل عام بر فرد متعارف است و حمل دلیل بر فرد متعارف در حقیقت تصرف در مراد استعمالی یا به تعبیر ما تصرف در مراد تفهیمی است.
مثلا اگر فردی بگوید همه مردم شهر در میدان جمع شدند و ما می دانیم برخی از مردم شهر در میدان نیستند که این علم ما قرینه است بر اینکه مراد از همه استغراق حقیقی نبوده بلکه استغراق عرفی بوده است این حمل به تصرف در مراد استعمالی یا به تعبیر ما مراد تفهیمی باز می گردد.

[علی آمنی]

 
مثلا اگر فردی بگوید همه مردم شهر در میدان جمع شدند و ما می دانیم برخی از مردم شهر در میدان نیستند که این علم ما قرینه است بر اینکه مراد از همه استغراق حقیقی نبوده بلکه استغراق عرفی بوده است این حمل به تصرف در مراد استعمالی یا به تعبیر ما مراد تفهیمی باز می گردد.

مقصود ایشان از اینکه می دانیم که برخی از مردم در میدان نیستند قرینه لبیه است که خودش مانند قرینه متصل است و مانع انعقاد ظهور استعمالی برای عام است و این مطلب را همه قبول دارند.

[مسعود عطار منش]

ظاهرا استاد مدعی بودند حتی اگر به منزله قرینه متصله نباشد نیز مطلب به همین شکل است.
فرض مثال را نبرید به جایی که همه این مطلب را می دانند و امری واضح است تا از همان ابتدا مانع انعقاد ظهور شود.

[علی آمنی]

ظاهرا استاد مدعی بودند حتی اگر به منزله قرینه متصله نباشد نیز مطلب به همین شکل است.
فرض مثال را نبرید به جایی که همه این مطلب را می دانند و امری واضح است تا از همان ابتدا مانع انعقاد ظهور شود.

مثلا چه چیزی باشد چون قرینه یا متصله است و یا منفصله؟

[مسعود عطار منش]

منفصله