20-آبان-1398, 20:42
: استاد در تاریخ ۲/۷ فرمودند:یک پارادوکس واضح البطلان وجود دارد و آن اینکه : اگر شخصی با استقرای تام، تمام انسانهایی که در گذشته و حال و آینده مرده اند و می میرند را بررسی کند و ببیند همه غیر از او بودند میگوید : کل من مات فی الماضی و الحال و المستقبل غیری ،فالمیت غیری و در نتیجه نامیرا بودن خود را نتیجه میگیرد .این پارادوکس واضح البطلان یک پاسخ نقضی و یک پاسخ حلی دارد :پاسخ نقضی : همین شخص می توند پارادوکس مخالف این را نیز بگوید به این صورت که کل حی فی الماضی و الحال و المستقبل غیری،فالحی غیری و از آن زنده نبودن خود را نتیجه بگیرد. پاسخ حلی : منتج بودن استقرا مبنی بر بطلان تصادف است یعنی وقتی مثلا همه آبها را بررسی کردیم و دیدیم در دمای 100 درجه به جوش میآید می‌فهمیم هر آبی در این دما به جوش میآید چون نمیشود تصادفا آبهای بررسی شده با آب های بررسی نشده تفاوت داشته باشد و نفس آب بودن است که علت این مطلب است و این بطلان تصادف در پارادوکس مزبور جریان ندارد یعنی شخص استقرا کننده نمیتواند بگوید اینکه همه مردگان غیر من بودند نمیتواند تصادفی باشد پس غیر من بودن علت میرا بودن است، چون اساسا دایره استقرا اغیار بودند و یک نحوه ضرورت به شرط محمول است چون واضح است که وقتی اغیار استقراء میشوند نتیجه در اغیار حاصل میشود و این ربطی به علیت غیر بودن برای میرایی و بطلان تصادف ندارد.
