5-آذر-1398, 16:16
برخی اصولیون درمساله ی جمع بین حکم واقعی و ظاهری مساله ی لب الاراده و روح الحکم را مطرح نموده اند ومعتقدند حقیقت حکم شرعی اراده و کراهت مولا می باشد وابراز آن خارج از حقیقت حکم می باشد لذا اگر اراده و کراهت مولا ابراز نشده باشد اما از طریقی علم به آن حاصل شود تمام الموضوع برای حکم عقل به اطاعت حاصل می شود بله صدق عرفی عنوان حکم متوقف بر ابراز انشائی اراده ی مولا می باشد اما طریقه ی ما که به تبع مرحوم آقاضیاء بدان قائل هستیم این است که مولا اراده ی واقعی خود را گاهی با یجب ویحرم بیان می کند که همان حکم واقعی است و گاهی هم در ظرف جهل مکلف به واقع با مثلا تصدیق عادل یا تایید بناء عقلایی در این صورت اگر این انشاء در ظرف جهل مطابق با حکم واقعی باشد چیزی جز همان حکم واقعی نیست واگر مخالف باشد پوچ است ودرواقع اراده ی جدی نداشته است به تعبیر مرحوم آقاضیاء مثل دمیدن باد در بوق می باشد.جلسه ی چهاردم.25/8