18-آذر-1398, 11:31
جبران ضعف سند در جایی است که گرچه روایتی سندش ضعیف است اما برای اصحاب قرائنی وجود داشته است که این راوی ضعیف در این خصوص دروغ نگفته است و انگیزه ای بر کذب نداشته است، در نتیجه اطمینان بر صدور روایت حاصل شود.اما اگر اطمینان به صدور روایت حاصل نشود، جبران ضعف سند مشکل است.
در مورد روایت هارون بن حمزه، شیخ طوسی در تهذیبین تصریح به یاس کرده است و بعد از شیخ هم یحیی بن سعید در نزهة الناظر و الجامع للشرایع، محقق حلی در شرایع و معاصرین محقق حلی تصریح به یاس که مضمون روایت است، کرده اند، اما با این مقدار عمل اصحاب که از شیخ طوسی به بعد می باشد، بعید است بگوییم این فقها با وجود ضعیف بودن این روایت، قرائنی نزدشان بوده که به واسطهی آن قرائن، صدور روایت برای آن ها محرز شده و به آن عمل کرده اند.
در مورد روایت هارون بن حمزه، شیخ طوسی در تهذیبین تصریح به یاس کرده است و بعد از شیخ هم یحیی بن سعید در نزهة الناظر و الجامع للشرایع، محقق حلی در شرایع و معاصرین محقق حلی تصریح به یاس که مضمون روایت است، کرده اند، اما با این مقدار عمل اصحاب که از شیخ طوسی به بعد می باشد، بعید است بگوییم این فقها با وجود ضعیف بودن این روایت، قرائنی نزدشان بوده که به واسطهی آن قرائن، صدور روایت برای آن ها محرز شده و به آن عمل کرده اند.