28-آذر-1398, 16:27
(آخرین تغییر در ارسال: 28-آذر-1398, 16:28 توسط حسین بن علی.)
استاد شهیدی در تاریخ 26/9/98 فرمودند که در تصرف در مال غیر مراد از رضا و طیب نفس، ابتهاج نفس نیست که ظاهر کلام مرحوم تبریزی این است که رضا به معنای طیب نفس و ابتهاج نفس است؛ بلکه مراد رضایت فعلی است که گاهی بعد از تزاحم اغراض و کسر و انکسار محقق می شود؛
مثلا ما می بینیم که در بعضی مهمانی ها، میزبان چندان راضی به سور دادن نیست ابتهاج نفس نسبت به پذیرایی از مهمان ندارد ولی به خاطر مصالح دیگری راضی به سور دادن می شود؛
یا اینکه شخصی برای خانه موز خریداری کرده است و مهمانی وارد خانه می شود و او رضایتی نداشته که موز را جلوی مهمان قرار دهد ولی فرزند صغیر این میزبان وقتی می گوید که پدر ما موز خریداری کرده است، مجبور می شود موز را جلوی مهمان قرار دهد ولی وقتی موز را جلوی مهمان می گذارد رضایت فعلی دارد و همین رضای فعلی کافی است.
مثلا ما می بینیم که در بعضی مهمانی ها، میزبان چندان راضی به سور دادن نیست ابتهاج نفس نسبت به پذیرایی از مهمان ندارد ولی به خاطر مصالح دیگری راضی به سور دادن می شود؛
یا اینکه شخصی برای خانه موز خریداری کرده است و مهمانی وارد خانه می شود و او رضایتی نداشته که موز را جلوی مهمان قرار دهد ولی فرزند صغیر این میزبان وقتی می گوید که پدر ما موز خریداری کرده است، مجبور می شود موز را جلوی مهمان قرار دهد ولی وقتی موز را جلوی مهمان می گذارد رضایت فعلی دارد و همین رضای فعلی کافی است.